Klub Inteligencji Katolickiej

   Homilie wygłoszone w Polsce w 1979 r. Słowa św. Jana Pawła II - do zastanowienia się i przemyślenia. Co tydzień w sobotę przypominamy Jego słowa.

I ja – drodzy rodacy – pragnę modlić się dziś razem z wami – o jedność wszystkich polskich rodzin. Jedność ta bierze początek w sakramencie małżeństwa, w owych uroczystych ślubach, którymi wiążą się z sobą mężczyzna i kobieta na całe życie, powtarzając sakramentalne „a iż cię nie opuszczę aż do śmierci”.
[9.11.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Jedność zapuszcza swe korzenie w życiu narodu – tak jak zapuściła korzenie w trudnym okresie dziejów Polski za sprawą św. Stanisława – wówczas, gdy życie ludzkie na różnych poziomach poddane jest wymogom sprawiedliwości i miłości. Pierwszym takim poziomem jest rodzina.
[2.11.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Z wotum niniejszym łączę szczególnie gorące życzenia dla wszystkich uczestników tej Najświętszej Eucharystii, którą odprawiamy dziś na Jasnej Górze. Święci, których tutaj dziś wspominamy w obliczu naszej Pani Jasnogórskiej, poprzez wieki dają nam świadectwo jedności pomiędzy rodakami i pojednania pomiędzy narodami.
[26.10.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

W tym roku na 900 rocznicę jego męczeńskiej śmierci w Krakowie na Skałce, pragnę jako pierwszy papież – syn narodu polskiego, który przedtem był następcą św. Stanisława na jego stolicy w Krakowie, a wybrany został na stolicę św. Piotra w dniu św. Jadwigi, dołączyć to moje wotum dla jej sanktuarium w Trzebnicy jako dalszy etap owej wielowiekowej historii, w której wszyscy uczestniczymy.
[19.10.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Kanonizacja św. Jadwigi została dokonana rychło, w roku 1267. Data jej jest dość zbliżona do daty kanonizacji św. Stanisława (1253 r.), którego Kościół w Polsce od stuleci czci jako swego głównego patrona.
[12.10.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Jej serce zapłaciło śmiercią syna za pokój i bezpieczeństwo ziem jej poddanych, a także ziem sąsiednich i całej zachodniej Europy.
[5.10.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Wprawdzie Henryk Pobożny poległ w tym śmiertelnym boju, jednakże Tatarzy byli zmuszeni wycofać się – i nigdy już tak daleko ku Zachodowi nie zapuścili swoich zagonów. Za bohaterskim synem stała jego matka, która dodawała mu odwagi i polecała jego bój pod Legnicą Chrystusowi ukrzyżowanemu.
[28.09.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Szczególnie w pamięci naszej utkwiło i zawsze tkwi to wydarzenie, którego bohaterem był syn św. Jadwigi, książę Henryk Pobożny. To on stawił skuteczny opór najazdowi Tatarów, który w roku 1241 przeszedł przez Polskę ze Wschodu, z Azji, i zatrzymał się dopiero tutaj na Śląsku, pod Legnicą.
[21.09.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Św. Jadwiga, żona Henryka z rodu Piastów, zwanego Brodatym, pochodziła z bawarskiej rodziny Andechs. Objawiła się w dziejach naszej Ojczyzny, a pośrednio i całej Europy XIII stulecia, jako owa „niewiasta dzielna”, o której wspomina Pismo Święte.
[14.09.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

I dlatego też poczytuję za mój szczególny obowiązek złożyć dzisiaj na ręce Kościoła w Polsce, na ręce metropolity wrocławskiego, to wotum dla tej Świętej, która jako patronka sąsiadujących narodów, jest również patronką dnia wyboru pierwszego Polaka na Stolicę Piotrową.
[7.09.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Opatrzność Boża w swoich niewypowiedzianych zrządzeniach wybrała dzień 16 października 1978 roku jako dzień przełomowy w moim życiu. W dniu 16 października Kościół w Polsce czci św. Jadwigę Śląską.
[31.08.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

A teraz pozwólcie, że z Jasnej Góry przekażę szczególne wotum do sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy, koło Wrocławia. Tym wotum jest świeca paschalna, którą przywiozłem z Rzymu oraz kielich dla sanktuarium trzebnickiego.
[24.08.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Dzisiaj pragnę powitać nowego gościa, którego wszyscy dobrze znamy. Wprawdzie przybywa ze Stanów Zjednoczonych, ale nosi polskie nazwisko – kardynał Jan Król. Wiemy zaś, że jest w Stanach Zjednoczonych arcybiskupem archidiecezji Filadelfii. Jest to miasto, które w Stanach Zjednoczonych nosi najpiękniejszą nazwę, bo oznacza miłość braterską.
[17.08.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Proszę was także, ażebyście wy, pielgrzymi, uczestnicy tego dzisiejszego spotkania z papieżem Janem Pawłem II na Jasnej Górze, pozdrowili ode mnie rodaków, mieszkających w wielomilionowej rzeszy na Dolnym Śląsku, na Opolszczyźnie, na ziemi lubuskiej; żebyście pozdrowili wszystkich waszych kapłanów, duszpasterzy, siostry zakonne, rodziny zakonne; przede wszystkim, żebyście pozdrowili całą społeczność Ludu Bożego i narodu polskiego, zamieszkującą te ziemie.
[10.08.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Proszę również, ażeby podobne wotum wraz z modlitwą złożyli w Opolu na grobie śp. biskupa Franciszka Jopa, któremu wiele zawdzięczam; wreszcie w Gorzowie na grobie śp. biskupa Benscha.
[3.08.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Proszę was, a przede wszystkim proszę waszych pasterzy, ażeby powróciwszy do Wrocławia, złożyli moje wotum i pomodlili się wraz ze mną na grobie śp. kardynała Bolesława Kominka, metropolity wrocławskiego, z którym łączyły mnie szczególne więzy przyjaźni aż do jego śmierci.
[27.07.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Witam was wszystkich – witam archidiecezję wrocławską, witam diecezję opolską, witam diecezję gorzowską. Witam pasterzy, metropolitę wrocławskiego Henryka oraz księży biskupów pomocniczych z Wrocławia, biskupa opolskiego Alfonsa oraz biskupów pomocniczych z Opola.
[20.07.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Wielką radość sprawiacie mi dzisiaj, przybywając na Jasną Górę z ziem prastarych piastowskich, z Dolnego Śląska, z Opolszczyzny, z ziemi lubuskiej.
[13.07.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 5 czerwca 1979 r. dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego.

Pozwólcie, że przyniosę tutaj to, co niedawno czyniłem w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore, a potem w Meksyku w sanktuarium w Guadalupe – te same tajemnice serc, te same bóle i cierpienia epoki kończącego się drugiego tysiąclecia od narodzenia Chrystusa, te same wreszcie nadzieje i oczekiwania... Pozwólcie, że wszystko to tutaj zawierzę!
[6.07.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Kiedy więc – drodzy rodacy, czcigodni i umiłowani bracia w biskupstwie, pasterze Kościoła w Polsce, oraz wy, dostojni goście – jestem z wami tutaj, w dniu dzisiejszym, pozwólcie, że jako następca św. Piotra zawierzę z tą samą żywą wiarą, z tą samą heroiczną nadzieją, z jaką czyniliśmy to w pamiętnym dniu 3 maja polskiego milenium, Kościół cały Matce Chrystusa.
[29.06.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Kościół raz narodzony w wieczerniku Zielonych Świąt, stale się rodzi w tym wieczerniku. Rodzi się, aby stawać się naszą duchową matką na podobieństwo Matki Słowa Przedwiecznego. Rodzi się, ażeby znaleźć w sobie, wciąż znajdować w sobie, znamiona i moc tego macierzyństwa – macierzyństwa Bogarodzicy – któremu zawdzięczamy, że „zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy” (1 J 3, 1).
[22.06.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Papież Paweł VI przyjął owoc polskiego milenium z Jasnej Góry. Świadczy o tym jego bulla znajdująca się przy wizerunku Czarnej Madonny, a dzisiaj tutaj złożona, przy ołtarzu eucharystycznym. Dzisiaj jego niegodny następca pragnie dokonać tego ponownie, pragnie ponownie przyjąć ten Akt Oddania, przybywając na Jasną Górę nazajutrz po uroczystości Zesłania Ducha Świętego, kiedy w całej Polsce obchodzi się święto Matki Kościoła.
[15.06.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

W dniu 3 maja 1966 roku Episkopat Polski dodaje do tego fundamentalnego dzieła Soboru swój Akt jasnogórski: oddanie w macierzyńską niewolę Bogarodzicy za wolność Kościoła w świecie i w Polsce.
[8.06.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Kościół pragnie odpowiadać na odwieczne i współczesne zarazem pytania ludzkich serc i ludzkich dziejów – i w tym celu dokonał na Soborze dzieła gruntownego poznania siebie, swojej natury, swojej misji, swoich zadań.
[1.06.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Słowa tego Aktu, wypowiedziane językiem polskich dziejowych doświadczeń, polskich cierpień, ale i polskich zwycięstw, miały swój profetyczny wydźwięk właśnie w owym momencie dziejów Kościoła i świata. Właśnie po zakończeniu Soboru II Watykańskiego, który – jak słusznie uważamy – otworzył nowy okres tych dziejów.
[25.5.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Oddanie w niewolę wskazuje więc na „szczególną zależność”, na świętą zależność i na „bezwzględną ufność”. Bez tej zależności świętej, bez tej ufności heroicznej, życie ludzkie jest nijakie! Tak więc słowo „niewola”, które nas zawsze boli, w tym jednym miejscu nas nie boli.
[18.05.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Jesteśmy dziedzicami tego tytułu i wielkich ślubów! Od 1956 rozpoczęła się Wielka Nowenna przed tysiącleciem chrztu Polski. I oto w roku polskiego milenium, 3 maja 1966 roku, tutaj, na tym miejscu zostaje wypowiedziany ustami Prymasa Polski jasnogórski Akt Oddania w macierzyńską niewolę Bogarodzicy za wolność Kościoła w Polsce i świecie współczesnym.
[11.05.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

W dziesięć lat później odnowione zostały na Jasnej Górze śluby Jana Kazimierza (1656-1956) w 300 lat od chwili, kiedy ten król po okresie „potopu” ogłosił Bogarodzicę Królową Polskiej Korony. Równocześnie zaś prawie, w 1656, w katedrze lwowskiej Maryja została nazwana uroczyście przez monarchę, przez władcę tej ziemi Królową Korony Polskiej.
[4.05.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Ostatnie dziesięciolecia potwierdziły ten dziejowy proces i wzmogły go. W tym czasie dokonało się tutaj oddanie Polski Niepokalanemu Sercu Maryi 8 września 1946 roku. Prowadzili wtedy Lud Boży nasi wielcy poprzednicy: kardynał August Hlond i kardynał Adam Stefan Sapieha.
[27.04.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Trzeba usłyszeć echo życia całego narodu w Sercu jego Matki i Królowej! A jeśli bije ono tonem niepokoju, jeśli odzywa się w nim troska i wołanie o nawrócenie, o umocnienie sumień, o uporządkowanie życia rodzin, jednostek, środowisk, trzeba przyjąć to wołanie.
[20.04.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Stawaliśmy na tym świętym miejscu, przykładaliśmy niejako czujne pasterskie ucho, aby usłyszeć, jak bije serce Kościoła i serce Ojczyzny w Sercu Matki. Jasna Góra jest przecież nie tylko miejscem pielgrzymek Polaków z Polski i całego świata. Jasna Góra jest sanktuarium narodu.
[13.04.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Księże Prymasie! Pozwól mi tylko to jedno jeszcze powiedzieć, że ci się spełnia – i ja za to Bogu dziękuję – że ci się spełnia ten punkt twego odważnego, bohaterskiego programu, duszpasterzowania w Polsce i w świecie współczesnym!
[6.04.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Jakże się cieszę, drodzy bracia, że dzisiaj znowu jesteśmy tutaj razem! Że jesteśmy tutaj razem, drogi metropolito krakowski, mój następco, metropolito wrocławski, metropolito poznański, drodzy moi bracia biskupi, wszyscy po kolei, jak was pamiętam po imieniu, tak jak was codziennie wymieniam w modlitwie po Komunii św.
[30.03.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

I oto dzisiaj znowu tutaj jestem z wami wszystkimi, drodzy bracia i siostry. Z wami, umiłowani rodacy. Z tobą, Księże Prymasie Polski, z tobą, niezłomny orędowniku, z tobą, rzeczniku wielkiej, niezłomnej nadziei, która wytryska z dziejów tej doświadczonej Ojczyzny, z wami, bracia arcybiskupi i biskupi, z całym Episkopatem, do którego przynależałem przez pełnych dwadzieścia lat jako wasz brat, biskup, arcybiskup i metropolita krakowski, jako kardynał.
[23.03.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Nie muszę już nawet mówić, że tak jak Jan XXIII, Paweł VI, Jan Paweł I liczę na modlitwę u stóp Jasnogórskiego Wizerunku. Powołanie syna polskiego narodu na Stolicę Piotrową zawiera w sobie oczywistą więź z tym świętym miejscem. Z tym sanktuarium wielkiej nadziei – że mogę powtórzyć tylko: Totus Tuus...
[16.03.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Cóż mam powiedzieć ja, Jan Paweł II, pierwszy w dziejach Kościoła i Ojczyzny papież-Polak, papież-Słowianin? Powiem więc, że w owym dniu 16 października, który kalendarz liturgiczny Kościoła w Polsce wiąże ze św. Jadwigą, myślałem przede wszystkim o dniu 26 sierpnia: o poprzednim konklawe i poprzednim wyborze, dokonanym w uroczystość Matki Bożej Jasnogórskiej.
[9.03.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

A cóż mam o sobie powiedzieć ja, któremu po trzydziestotrzydniowym pontyfikacie Jana Pawła I wypadło z niezbadanych wyroków Bożej Opatrzności przejąć po nim dziedzictwo i sukcesję apostolską na stolicy św. Piotra w dniu 16 października 1978 roku? Cóż mam powiedzieć ja, pierwszy po 455 latach papież wezwany na stolicę rzymską spoza Włoch?
[2.03.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Kiedy Bóg odwołał do siebie papieża Pawła VI w uroczystość Przemienienia Pańskiego w roku ubiegłym, kardynałowie ustalili konklawe na dzień 26 sierpnia – czyli właśnie wtedy, gdy w Polsce, a przede wszystkim na Jasnej Górze obchodzono uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej.
[24.02.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

I darujcie, że dołączę wspomnienie. Nigdy nie zapomnę tego dnia 3 maja roku milenijnego na Jasnej Górze, kiedy pod portretem nieobecnego Pawła VI wypadło mi, jako metropolicie krakowskiemu, celebrować milenijną Eucharystię jasnogórską, nigdy tego nie zapomnę!
[17.02.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Wszyscy wiemy, jak bardzo pragnął tutaj przybyć w pielgrzymce papież Paweł VI, tak bardzo związany z Polską początkami swojej pracy w warszawskiej nuncjaturze. Papież, który tak wiele uczynił dla unormowania życia kościelnego w Polsce, zwłaszcza gdy chodzi o jej obecne ziemie zachodnie i północne. Papież naszego milenium.
[10.02.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Bywał tutaj wielokrotnie papież Pius XI – oczywiście, nie jako papież, ale jeszcze jako Achilles Ratti, pierwszy nuncjusz w Polsce po odzyskaniu niepodległości, któremu tak wiele zawdzięczamy.
[3.02.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Cóż więc dziwnego, że i ja tu dziś przybywam. Przecież zabrałem z sobą z Polski na stolicę św. Piotra w Rzymie ten polski nawyk, ten „święty nawyk” Polaków, wypracowany wiarą całych pokoleń, potwierdzony doświadczeniem chrześcijańskim tylu stuleci, ugruntowany w mojej własnej duszy.
[27.01.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Okazało się, że Jasna Góra jest wewnętrznym spoidłem życia narodu, jest siłą, która chwyta głęboko za serce i trzyma naród cały w pokornej a mocnej postawie wierności Bogu, Kościołowi i jego hierarchii.
[20.01.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Przyzwyczaili się do tego Polacy. Przyzwyczaili się ich pobratymcy, sąsiedzi z różnych narodów. Coraz więcej przybywa tu ludzi z całej Europy i spoza Europy.
[13.01.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Przyzwyczaili się ze wszystkim przychodzić na Jasną Górę, aby mówić o wszystkim swojej Matce – Tej, która tutaj nie tylko ma swój Obraz, swój Wizerunek, jeden z najbardziej znanych i najbardziej czczonych na całym świecie — ale która tutaj w jakiś szczególny sposób jest.
[6.01.2024] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Przyzwyczaili się Polacy wszystkie, niezliczone sprawy swojego życia, różne jego momenty ważne, rozstrzygające, chwile odpowiedzialne, jak wybór drogi życiowej czy powołania, jak narodziny dziecka, jak matura czyli egzamin dojrzałości, jak tyle innych... wiązać z tym miejscem, z tym sanktuarium.
[30.12.2023] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Jej macierzyńska troska o każdą duszę, o każde dziecko, o każdą rodzinę, o każdego człowieka, który żyje na tej ziemi, który pracuje, walczy, ginie na polach bitew, zostaje skazany na zagładę, który zmaga się z sobą, zwycięża, a czasem przegrywa, któremu wypada nieraz opuścić ojczysty zagon, idąc na obczyznę, na emigrację, który... który... każdy...
[23.12.2023] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Obraz jasnogórski stał się jednak wyrazem dawniejszej jeszcze tradycji, starszego jeszcze języka wiary w naszych dziejach. Odzwierciedliła się w nim cała treść Bogurodzicy, którą wczoraj rozważaliśmy w Gnieźnie, wspominając misję św. Wojciecha i sięgając do samego początku Ewangelii na polskiej ziemi.
[16.12.2023] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Przychodzą na myśl te słowa poety, wieszcza, który w inwokacji Pana Tadeusza wyraził to, co znajdowało się w jego sercu i znajduje we wszystkich chyba polskich sercach. „...co Jasnej bronisz Częstochowy...” – pisał Mickiewicz, przemawiając językiem wiary, a zarazem językiem tradycji narodowej.
[9.12.2023] Homilia z Mszy św. na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r.

Tak więc znajdujemy się na głównym szlaku naszych duchowych dziejów. Jest to zarazem jeden z głównych szlaków duchowych dziejów całej Słowiańszczyzny. I jeden z głównych szlaków duchowych dziejów Europy.
[2.12.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Główny szlak naszych duchowych dziejów, na który wchodzą wszyscy Polacy, zarówno ci, co mieszkają na Zachodzie, jak i ci, co mieszkają na Wschodzie, jak też ci, co mieszkają poza Polską, wśród różnych narodów, na tylu kontynentach... Ufam, że mnie słyszą!
[25.11.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Za niedługo skończy się tutaj, w Gnieźnie, nawiedzenie Ikony! Obraz Pani Jasnogórskiej, Obraz Matki, w szczególny sposób wyraża Jej obecność w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, żyjącego od tylu wieków na ziemi polskiej i na ziemiach ludów pobratymczych.
[18.11.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Przychodzi więc wasz rodak, papież, aby wobec całego Kościoła, Europy i świata mówić o tych często zapomnianych narodach i ludach.
[11.11.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Ten papież – świadek Chrystusa, miłośnik Jego Krzyża i Zmartwychwstania, przychodzi dziś na to miejsce, aby dać świadectwo Chrystusowi żyjącemu w duszy jego własnego narodu, Chrystusowi żyjącemu w duszach narodów, które kiedyś przyjęły Go jako Drogę, Prawdę i Życie (por. J 14, 6).
[4.11.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Papież Jan Paweł II – Słowianin, syn narodu polskiego, czuje, jak głęboko wrastają w glebę historii korzenie, z których on sam razem z wami wyrasta. Ile wieków liczy ta mowa Ducha Świętego, którą on dzisiaj sam przemawia i z watykańskiego wzgórza świętego Piotra, i tutaj w Gnieźnie ze Wzgórza Lecha, i w Krakowie z wyżyn Wawelu.
[28.10.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Trzeba też, aby był przypomniany chrzest Rusi w Kijowie w 988 r. Wreszcie trzeba przypomnieć ewangelizację Słowian Połabskich: Obotrytów (Obodrzyców), Wieletów i Serbołużyczan.
[21.10.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

I trzeba, żeby tutaj była przypomniana chrystianizacja Bułgarów, których książę Borys I przyjął chrzest w 864 lub 865 r., Morawian i Słowaków – do nich docierali misjonarze przed 850 r., a potem umocnili tam wiarę święci apostołowie Słowian: Cyryl i Metody, którzy przybyli do Państwa Wielkomorawskiego w 863 r., Czechów, których księcia Bořivoja ochrzcił w 874 r. św. Metody.
[14.10.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Trzeba, ażeby przy sposobności chrztu Polski była przypomniana chrystianizacja Słowian: Chorwatów i Słoweńców, wśród których pracowali misjonarze już około 650 r. i z którymi niedawno w Bazylice św. Piotra w ich chorwackim języku dziękowałem Bogu za więcej niż 1000 lat, za 1100, 1300 lat ich wiary i wierności dla Stolicy Apostolskiej.
[7.10.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Nasze ziemie były gościnne dla tych tradycji, sięgających swych początków w Nowym Rzymie — w Konstantynopolu. Ale też pragniemy prosić gorąco naszych braci, którzy są wyrazicielami tradycji wschodniego chrześcijaństwa, ażeby pamiętali na słowa Apostoła: ,,Jedna wiara, jeden... chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich. Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa” (por. Ef 4, 5-6).
[30.09.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

My, Polacy, którzy braliśmy przez całe tysiąclecie udział w tradycji Zachodu, podobnie jak nasi bracia Litwini, szanowaliśmy zawsze przez nasze tysiąclecie tradycje chrześcijańskiego Wschodu.
[23.09.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Czyż Chrystus tego nie chce, czy Duch Święty tego nie rozrządza, ażeby ten papież, który nosi w swojej duszy szczególnie wyrazisty zapis dziejów własnego narodu od samego jego początku, ale także i dziejów pobratymczych, sąsiednich ludów i narodów, na sposób szczególny nie ujawnił i nie potwierdził w naszej epoce ich obecności w Kościele?
[16.09.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Czyż Chrystus nie chce, czyż Duch Święty nie wzywa, żeby Kościół-Matka u końca drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa pochylił się ze szczególnym zrozumieniem, ze szczególną wrażliwością ku tym dźwiękom ludzkiej mowy, które splatają się z sobą we wspólnym korzeniu, we wspólnej etymologii, które – mimo wiadomych różnic (nawet w pisowni) – brzmią wzajemnie dla siebie blisko i swojsko?
[9.09.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Nie może zwłaszcza nie słyszeć tych języków pierwszy w dziejach Kościoła papież-Słowianin. Chyba na to wybrał go Chrystus, chyba na to prowadził go Duch Święty, ażeby do wielkiej wspólnoty Kościoła wniósł szczególne zrozumienie tych wszystkich słów i języków, które wciąż jeszcze brzmią obco, daleko, dla ucha nawykłego do dźwięków romańskich, germańskich, anglosaskich, celtyckich.
[2.09.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

I dlatego dobrze, że widzę tutaj przed oczyma ten napis: Otče... w siostrzanym języku, w języku św. Wojciecha: Pamatuj Otče na své české deti. Niegdyś te bliskie sobie słowiańskie języki brzmiały jeszcze podobniej. Historia językoznawstwa wykazuje to, jak rosły ze wspólnego pnia słowiańszczyzny, ze wspólnego pnia chrześcijaństwa, pnia Wojciechowego.
[26.08.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

W pobliżu Bałtyku ten biskup-wygnaniec, ten niestrudzony misjonarz stał się owym ziarnem, które wpadłszy w ziemię musi obumrzeć, aby wiele przynieść owocu (por. J 12, 24).
[19.08.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

W pamięci Kościoła na ziemi Bolesławów utrwalił się najwymowniej św. Wojciech, znów syn i pasterz pobratymczego narodu czeskiego. Znane są jego dzieje na stolicy biskupiej w Pradze, jego pielgrzymowania do Rzymu, nade wszystko jednak znana i droga nam jest gościna na dworze gnieźnieńskim Bolesława, która miała go przygotować do ostatniej podróży misyjnej na północ.
[12.08.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Kiedy pierwszy historyczny władca Polski zamierzył wprowadzić do Polski chrześcijaństwo i związać się ze Stolicą św. Piotra, zwrócił się przede wszystkim do pobratymców. Wziął za żonę Dąbrówkę, córkę księcia czeskiego Bolesława, która sama już będąc chrześcijanką, stała się matką chrzestną swego małżonka i wszystkich jego poddanych.
[5.08.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Tutaj też Kościół w Polsce w roku 1966 rozpoczął swoje dziękczynne Te Deum na tysiąclecie chrztu, w którym miałem szczęście brać udział jako ówczesny metropolita krakowski. Pozwólcie, że dzisiaj – jako pierwszy z niezbadanych wyroków Bożej Opatrzności papież z rodu Polaków – wyśpiewam raz jeszcze z wami to milenijne Te Deum.
[29.07.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Oto przy relikwiach św. Wojciecha spotkali się wysłannicy papieża Sylwestra II z Rzymu z cesarzem rzymskim Ottonem III i pierwszym królem polskim (wówczas jeszcze tylko księciem) Bolesławem Chrobrym, synem i następcą Mieszka, ustanawiając pierwszą polską metropolię, a przez to samo kładąc podwaliny ładu hierarchicznego dla całych dziejów Ojczyzny. W ramach tej metropolii znalazły się w roku tysięcznym: Kraków, Wrocław i Kołobrzeg jako biskupstwa zespolone jedną organizacją kościelną.
[22.07.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Grody zaś, z którymi związały się początki wiary na ziemi Polan, naszych praojców ‒ to Poznań, gdzie od najdawniejszych czasów, bo już dwa lata po chrzcie Mieszka osiadł biskup ‒ oraz Gniezno, gdzie w roku tysięcznym dokonał się wielki akt o charakterze kościelno-państwowym.
[15.07.2032] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Znamienne są nazwy tych piastowskich grodów, w których dokonało się owo historyczne przeniesienie Ducha, a zarazem zapalenie znicza Ewangelii na ziemi naszych praojców. Wraz z tym język apostołów odezwał się po raz pierwszy jakby w nowym przekładzie, w naszym brzmieniu, które zrozumiał lud żyjący nad Wartą i Wisłą i które my do dziś rozumiemy.
[8.07.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

I chociaż autor Dziejów Apostolskich nie wylicza wśród języków, którymi wówczas zaczęli przemawiać apostołowie, naszego języka ‒ nadejdzie czas, gdy następcy apostołów z wieczernika zaczną przemawiać również językiem naszych praojców i głosić Ewangelię ludowi, który w tym języku tylko może ją zrozumieć i przyjąć.
[1.07.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Zesłanie Ducha Świętego oznacza początek Kościoła, który poprzez wszystkie pokolenia ma wprowadzać ludzi: ludzkość ‒ ludy i narody ‒ do jedności Ciała, Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa.
[24.06.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Oto znowu nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, a my znajdujemy się równocześnie duchem w jerozolimskim wieczerniku ‒ i równocześnie jesteśmy obecni tutaj: w tym wieczerniku naszego polskiego millenium, gdzie przemawia do nas z jednaką zawsze mocą tajemnicza data tego początku, od której liczymy historię Ojczyzny i Kościoła zarazem w dziejach Ojczyzny.
[17.06.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Pozdrawiam Kościół w Polsce, który od początku prowadzą święci biskupi i męczennicy, Wojciech i Stanisław, zjednoczeni u boku Królowej Polski, Jasnogórskiej Pani!
[10.06.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

Pozdrawiam Polskę, ochrzczoną tutaj przed tysiącem z górą lat!
[3.06.2023] Homilia podczas Mszy św. na Wzgórzu Lecha przed katedrą gnieźnieńską – 3 czerwca 1979 r.

I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi! Amen.

[27.05.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

To wszystko: i dzieje ludów, które żyły wraz z nami i wśród nas, jak choćby ci, których setki tysięcy zginęły w murach warszawskiego getta. To wszystko w tej Eucharystii ogarniam myślą i sercem i włączam w tę jedną jedyną Najświętszą Ofiarę Chrystusa na placu Zwycięstwa.

[20.05.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Przyklęknąłem przy tym grobie, wspólnie z Księdzem Prymasem, aby oddać cześć każdemu ziarnu, które ‒ padając w ziemię i obumierając w niej, przynosi owoc. Czy to będzie ziarno krwi żołnierskiej przelanej na polu bitwy, czy ofiara męczeńska w obozach i więzieniach.

[13.05.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Na ilu to miejscach ziemi ojczystej padał ten żołnierz. Na ilu to miejscach Europy i świata przemawiał swoją śmiercią, że nie może być Europy sprawiedliwej bez Polski niepodległej na jej mapie?

[6.05.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Stoimy tutaj w pobliżu Grobu Nieznanego Żołnierza. W dziejach Polski ‒ dawnych i współczesnych ‒ grób ten znajduje szczególne pokrycie. Szczególne uzasadnienie.

[29.04.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

W dniu dzisiejszym na tym placu Zwycięstwa w stolicy Polski proszę wielką modlitwą Eucharystii wspólnie z wami, aby Chrystus nie przestał być dla nas otwartą księgą życia na przyszłość. Na nasze polskie jutro.

[22.04.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Tysiąclecie chrztu Polski, którego szczególnie dojrzałym owocem jest św. Stanisław ‒ tysiąclecie Chrystusa w naszym wczoraj i dzisiaj ‒ jest głównym motywem mojej pielgrzymki, mojej dziękczynnej modlitwy wspólnie z wami wszystkimi, drodzy rodacy, których Jezus Chrystus nie przestaje uczyć wielkiej sprawy człowieka.

[15.04.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Nie sposób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus.

[8.04.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu.

[1.04.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną ‒ bez Chrystusa.

[25.03.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w tym narodzie ‒ to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. Wiadomo, że nie jest to wspólnota jedyna. Jest to jednakże wspólnota szczególna, najbliżej chyba związana z rodziną, najważniejsza dla dziejów duchowych człowieka.

[18.03.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

„Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus” (Piotr Skarga, Kazania sejmowe).

[11.03.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę wedle tego, co wniósł on w rozwój człowieka i człowieczeństwa, w jego świadomość, serce, sumienie. To jest najgłębszy nurt kultury.

[4.03.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski ‒ przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przeszli i przechodzą przez tę ziemię.

[25.02.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Kościół przyniósł Polsce Chrystusa ‒ to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa.

[18.02.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Dobrze się stało, że moja pielgrzymka do Polski, związana z 900 rocznicą męczeńskiej śmierci św. Stanisława, wypadła w okresie Zesłania Ducha Świętego oraz uroczystości Trójcy Przenajświętszej. W taki bowiem sposób mogę, dopełniając jakby pośmiertnie pragnienia Pawła VI, przeżyć raz jeszcze tysiąclecie chrztu na ziemi polskiej i wpisać tegoroczny Stanisławowy jubileusz w to tysiąclecie, z którego wzięły początek całe dzieje narodu i Kościoła.

[11.02.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). W takich słowach Chrystus Pan przed swym odejściem ze świata przekazał apostołom swe ostatnie polecenie, swój „mandat misyjny”. I dodał: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28, 20).

[4.02.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Czyż przeto nawiązując do tych Chrystusowych słów, nie wolno nam wnosić zarazem, że Polska stała się w naszych czasach ziemią szczególnie odpowiedzialnego świadectwa? Że właśnie stąd ‒ z Warszawy, a także z Gniezna, z Jasnej Góry, z Krakowa, z całego tego historycznego szlaku, który tyle razy nawiedzałem w swoim życiu i który w tych dniach znów będę miał szczęście nawiedzić, że właśnie stąd ze szczególną pokorą, ale i ze szczególnym przekonaniem trzeba głosić Chrystusa?

[28.01.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Odsuwam tutaj na bok moją własną osobę ‒ niemniej muszę wraz z wami wszystkimi stawiać sobie pytanie o motyw, dla którego właśnie w roku 1978 (po tylu stuleciach ustalonej w tej dziedzinie tradycji) został na rzymską stolicę św. Piotra wezwany syn polskiego narodu, polskiej ziemi.

[21.01.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Czyż moja pielgrzymka do Ojczyzny w roku, w którym Kościół w Polsce obchodzi 900 rocznicę śmierci św. Stanisława, nie jest zarazem jakimś szczególnym znakiem naszego polskiego pielgrzymowania poprzez dzieje Kościoła – nie tylko po szlakach naszej Ojczyzny, ale zarazem Europy i świata?

[14.01.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Jako więc wasz rodak, syn polskiej ziemi, a zarazem jako papież-pielgrzym witam was wszystkich! Witam najdostojniejszego Prymasa Polski. Witam wszystkich obecnych tutaj arcybiskupów, biskupów, pasterzy Kościoła w naszej Ojczyźnie.

[7.01.2023] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Kiedy bowiem ‒ z niezbadanych wyroków Bożej Opatrzności po śmierci Pawła VI i po kilkutygodniowym zaledwie pontyfikacie mojego bezpośredniego poprzednika Jana Pawła I ‒ zostałem głosami kardynałów wezwany ze stolicy św. Stanisława w Krakowie na stolicę św. Piotra w Rzymie, zrozumiałem natychmiast, że moim szczególnym zadaniem jest spełnienie tego pragnienia, którego Paweł VI nie mógł dopełnić na milenium chrztu Polski.

[31.12.2022] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Gdy bowiem Kościół cały uświadomił sobie na nowo, iż jest Ludem Bożym ‒ Ludem, który uczestniczy w posłannictwie Chrystusa, Ludem, który z tym posłannictwem idzie przez dzieje, który „pielgrzymuje”, papież nie mógł dłużej pozostać „więźniem Watykanu”.

[24.12.2022] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

Razem z wami pragnę wyśpiewać pieśń dziękczynienia dla Opatrzności, która pozwala mi dziś jako pielgrzymowi stanąć na tym miejscu. Pragnął ‒ wiemy, że bardzo gorąco pragnął ‒ stanąć na ziemi polskiej, przede wszystkim na Jasnej Górze, zmarły niedawno papież Paweł VI.

[17.12.2022] Homilia podczas Mszy św. na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r.

*******************************************************

   Homilie wygłoszone w Polsce w 2002 r. Słowa św. Jana Pawła II - do zastanowienia się i przemyślenia. Co tydzień w sobotę przypominamy Jego słowa.

Dziś, gdy Polska stanowi terytorialną i narodową jedność, słowa te nie tracą swej aktualności, choć nabierają nowego znaczenia. Trzeba je dziś powtarzać, prosząc Maryję, aby wypraszała jedność wiary, jedność ducha i myśli, jedność rodzin i jedność społeczną.

[10.12.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Dał temu wyraz bp Dunajewski, gdy dokonując koronacji, tak się modlił: „W dniu tym Maryja została wzięta w niebo i tam ukoronowana. W powracającą rocznicę dnia tego wszyscy święci składają swe korony u stóp swej Królowej, a dziś naród polski niesie także złote korony, by przez ręce biskupie włożone zostały na skronie Maryi w tym cudownym wizerunku”.

[3.12.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Szczególnie upodobali sobie Ją Ślązacy, którzy ufundowali koronę dla Pana Jezusa, a od koronacji co roku uczestniczą w procesji w dniu wniebowzięcia Matki Bożej. Jakże ważne było to miejsce dla Polski podzielonej pomiędzy zaborców.

[26.11.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Odtąd, a szczególnie od dnia koronacji, której w r. 1887 z przyzwolenia papieża Leona XIII dokonał biskup Krakowa Albin Sas Dunajewski, późniejszy kardynał, pielgrzymi kończą wędrówkę po Dróżkach przed Jej obliczem. Od początku przychodzili tu ze wszystkich stron Polski, a także z Litwy, Rusi, Słowacji, Czech, Węgier, Moraw i z Niemiec.

[19.11.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

W r. 1641 sanktuarium kalwaryjskie zostało wzbogacone szczególnym darem. Opatrzność skierowała kroki Stanisława z Brzezia Paszkowskiego do Kalwarii, gdzie oddał w opiekę ojców bernardynów wizerunek Matki Najświętszej, który już w jego domowej kaplicy zasłynął łaskami.

[12.11.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Od czterech wieków kolejne pokolenia pielgrzymów wędrują tu po śladach Odkupiciela i Jego Matki, czerpiąc obficie z tej miłości, która przetrwała cierpienie i śmierć i w chwale nieba znalazła swoje ukoronowanie.

[5.11.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Historia mówi, że u początków XVII w. Mikołaj Zebrzydowski, fundator sanktuarium, położył fundamenty pod kaplicę Golgoty, wzniesioną na wzór jerozolimskiego kościoła Ukrzyżowania. Pragnął w ten sposób przybliżyć siebie i innych do tajemnicy męki i śmierci Chrystusa.

[29.10.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Ona ‒ jak wierzymy i wyznajemy ‒ z duszą i ciałem została wzięta do nieba, aby zaznawać zjednoczenia w chwale, u boku Syna radować się owocami Bożego miłosierdzia i wypraszać je tym, którzy do Niej się uciekają.

[22.10.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Przybywam dziś do tego sanktuarium jako pielgrzym, tak jak przychodziłem tu jako dziecko i w wieku młodzieńczym. Staję przed obliczem kalwaryjskiej Madonny, jak wówczas, gdy przyjeżdżałem tu jako biskup z Krakowa, aby zawierzyć Jej sprawy archidiecezji i tych, których Bóg powierzył mojej pasterskiej pieczy.

[15.10.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Przybywam dziś do tego sanktuarium jako pielgrzym, tak jak przychodziłem tu jako dziecko i w wieku młodzieńczym. Staję przed obliczem kalwaryjskiej Madonny, jak wówczas, gdy przyjeżdżałem tu jako biskup z Krakowa, aby zawierzyć Jej sprawy archidiecezji i tych, których Bóg powierzył mojej pasterskiej pieczy.

[8.10.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji 400-lecia sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej 19 sierpnia 2002 r.

Dziś z całą mocą proszę wszystkich synów i córki Kościoła, a także wszystkich ludzi dobrej woli, aby „sprawa człowieka” nie była nigdy, przenigdy odłączona od miłości Boga.

[1.10.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Podczas mojej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny w 1979 roku, tu na Błoniach mówiłem, że „gdy jesteśmy mocni Duchem Boga, jesteśmy także mocni wiarą w człowieka ‒ wiarą, nadzieją i miłością: są one nierozerwalne i jesteśmy gotowi świadczyć sprawie człowieka wobec każdego, któremu ta sprawa prawdziwie leży na sercu”.

[24.09.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Potrzeba „wyobraźni miłosierdzia”, aby przyjść z pomocą dziecku zaniedbanemu duchowo i materialnie; aby nie odwracać się od chłopca czy dziewczyny, którzy zagubili się w świecie różnorakich uzależnień lub przestępstwa; aby nieść radę, pocieszenie, duchowe i moralne wsparcie tym, którzy podejmują wewnętrzną walkę ze złem.

[17.09.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Wpatrując się w postaci tych błogosławionych, pragnę przypomnieć raz jeszcze słowa, które napisałem w encyklice o Bożym miłosierdziu: „Człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości w stosunku do bliźnich” (n. 14).

[10.09.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Trzeba spojrzenia miłości, aby dostrzec obok siebie brata, który wraz z utratą pracy, dachu nad głową, możliwości godnego utrzymania rodziny i wykształcenia dzieci doznaje poczucia opuszczenia, zagubienia i beznadziei.

[3.09.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Ciężkie czasy hitlerowskiej okupacji przyjęła [bł. Sancja Janina Szymkowiak] jako okazję do całkowitego oddania siebie potrzebującym. Swoje powołanie zakonne zawsze uznawała za dar Bożego miłosierdzia.

[27.08.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Dzieło miłosierdzia wyznaczało również drogę powołania zakonnego bł. Sancji Janiny Szymkowiak, serafitki. Już z domu rodzinnego wyniosła gorącą miłość do Najświętszego Serca Jezusowego i w tym duchu była pełna dobroci dla wszystkich ludzi, a szczególnie dla najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących.

[20.08.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Służbą miłosierdziu było życie bł. Jana Balickiego. Jako kapłan miał zawsze otwarte serce dla wszystkich potrzebujących. Jego posługa miłosierdzia przejawiała się w niesieniu pomocy chorym i ubogim, ale szczególnie mocno wyraziła się przez posługę w konfesjonale.

[13.08.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Dobroczynna działalność błogosławionego Jana Beyzyma była wpisana w jego podstawową misję: niesienie Ewangelii tym, którzy jej nie znają. Oto największy dar dar miłosierdzia ‒ prowadzić ludzi do Chrystusa, pozwolić im poznać i zakosztować Jego miłości.

[6.08.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Cieszę się, że ten duch solidarności w miłosierdziu wciąż panuje w polskim Kościele, czego dowodem jest wiele dzieł pomocy społecznościom dotkniętym przez klęski żywiołowe w różnych regionach świata, czy też niedawna inicjatywa skupu nadwyżek zboża, aby można było przekazać je głodującym w Afryce.

[30.07.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Zbierano fundusze na budowę na Madagaskarze szpitala pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej, który istnieje do dziś. Jednym z promotorów tej pomocy był św. Brat Albert.

[23.07.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Pragnienie niesienia miłosierdzia najbardziej potrzebującym zaprowadziło bł. Jana Beyzyma ‒ jezuitę, wielkiego misjonarza ‒ na daleki Madagaskar, gdzie z miłości do Chrystusa poświęcił swoje życie trędowatym. Służył dniem i nocą tym, którzy byli niejako wyrzuceni poza nawias życia społecznego.

[16.07.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Kiedy hałaśliwa propaganda liberalizmu, wolności bez prawdy i odpowiedzialności nasila się również w naszym kraju, pasterze Kościoła nie mogą nie głosić jednej i niezawodnej filozofii wolności, jaką jest prawda krzyża Chrystusowego. Taka filozofia wolności ta jest istotowo związana z dziejami naszego narodu.

[9.07.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Drodzy bracia [w biskupstwie], niech arcybiskup Feliński patronuje waszym wysiłkom mającym na celu tworzenie i realizację duszpasterskiego programu miłosierdzia. Ten program niech kształtuje wasze zaangażowanie wpierw w życie Kościoła, a potem – jeśli to słuszne i konieczne – w życie społeczno-polityczne na arenie narodowej, europejskiej i światowej.

[2.07.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

[Bł. Zygmunt Szczęsny Feliński] po upadku powstania styczniowego, wiedziony miłosierdziem wobec braci, otwarcie wystąpił w obronie prześladowanych. Ceną za tę wierność miłości było zesłanie w głąb Rosji, które trwało dwadzieścia lat.

[25.06.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Bł. Zygmunt Szczęsny Feliński, arcybiskup Warszawy w trudnym czasie niewoli narodowej, wytrwale wzywał do ofiarności na rzecz ubogich, do otwierania instytucji wychowawczych i zakładów dobroczynnych.

[18.06.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

To orędzie Kościół pragnie niestrudzenie głosić nie tylko żarliwym słowem, ale także gorliwą praktyką miłosierdzia. Dlatego też nieustannie wskazuje na wspaniałe przykłady tych, którzy w imię miłości Boga i człowieka „szli i owoc przynosili”.

[11.06.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji ‒ cywilizacji miłości.

[04.06.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Odrzucając Boże prawa i zasady moralne, otwarcie występuje się przeciw rodzinie. Na wiele sposobów usiłuje się zagłuszyć głos Boga w ludzkich sercach, a Jego samego uczynić „wielkim nieobecnym” w kulturze i społecznej świadomości narodów.

[28.05.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Człowiek nierzadko żyje tak, jak gdyby Boga nie było, a nawet stawia samego siebie na Jego miejscu. Uzurpuje sobie prawo Stwórcy do ingerowania w tajemnicę życia ludzkiego.

[21.05.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

A wybrał Bóg do tego nasze czasy. Może dlatego, że w. XX, mimo niewątpliwych osiągnięć w wielu dziedzinach, naznaczony był w szczególny sposób „misterium nieprawości”.

[14.05.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Pozdrawiam całą Polskę. W myślach przemierzam ten świetlisty szlak, na którym św. Faustyna Kowalska przygotowywała się do przyjęcia orędzia o miłosierdziu ‒ szlak od Łodzi i Warszawy, przez Płock, Wilno, po Kraków ‒ wspominając również tych, którzy na tym szlaku służyli św. Faustynie pomocą.

[7.05.2022] Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Od biskupa Stanisława, Jadwigi Królowej, Jana Kantego, Piotra Skargi, aż do Brata Alberta, Anieli Salawy i kardynała Sapiehy, kolejne pokolenia wiernych mieszkańców tego miasta podejmowały dziedzictwo miłosierdzia. Dziś to dziedzictwo zostało przekazane w nasze ręce i nie może pójść w zapomnienie.

[30.04.2022]  Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Wezwanie do dawania świadectwa miłosierdziu brzmi szczególnie wymownie tu, w umiłowanym Krakowie, nad którym góruje sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach ‒ nowa świątynia, jaką wczoraj było mi dane konsekrować.

[23.04.2022]  Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Nikt bowiem „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13).

[16.04.2022]  Homilia podczas Mszy św. beatyfikacyjnej na Błoniach krakowskich 18 sierpnia 2002 r.

Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy przybywać będą z Polski i z całego świata.

[9.04.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść „iskra, która przygotowuje świat na ostateczne Jego przyjście” (por. Dzienniczek, 1732).

[2.04.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Dlatego dziś w tym sanktuarium chcę dokonać uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu. Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie miłosiernej miłości Boga, które tu zostało ogłoszone za pośrednictwem Siostry Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją.

[26.03.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosiernej miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia. Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy.

[19.03.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

„Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa za grzechy nasze i świata całego; (…) dla Jego bolesnej Męki, miej miłosierdzie dla nas i świata całego” ‒ słowa z Dzienniczka Siostry Faustyny (n. 476).

[12.03.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Gorąco wierzę, że ta nowa świątynia pozostanie na zawsze miejscem, w którym ludzie będą stawać przed Bogiem w Duchu i w prawdzie. Będą przychodzić tu z ufnością, jaka towarzyszy każdemu, kto z pokorą otwiera swe serce na działanie miłosiernej miłości Boga ‒ tej miłości, której grzech nie zdoła przezwyciężyć.

[5.03.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Tak oto „przekonywanie o grzechu” staje się równocześnie przekonywaniem o tym, że grzech może być odpuszczony, a człowiek może odzyskać poczucie godności umiłowanego dziecka Bożego.

[26.02.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Jestem bowiem przekonany, że jest to takie szczególne miejsce, które Bóg obrał sobie, aby tu wylewać łaski i udzielać swego miłosierdzia.

[19.02.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Bracia i siostry! Kiedy konsekrujemy tę nową świątynię, możemy zadawać sobie pytanie, jakie nurtowało króla Salomona, gdy oddawał Bogu na zamieszkanie świątynię jerozolimską: „Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa nie mogą Cię objąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem” (1 Krl 8, 27).

[12.02.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

Pragniemy z wiarą powtarzać: Jezu ufam Tobie! To wyznanie, w którym wyraża się ufność we wszechmocną miłość Boga, jest szczególnie potrzebne w naszych czasach, w których człowiek doznaje zagubienia w obliczu wielorakich przejawów zła.

[5.02.2022] Homilia podczas Mszy św. z okazji konsekracji świątyni Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 r.

*******************************

DEKALOG. Homilie wygłoszone w Polsce w 1991 r. Słowa św. Jana Pawła II - do zastanowienia się i przemyślenia. Co tydzień przypominamy Jego słowa.

Przywracajmy, drodzy bracia i siostry, blask naszemu pięknemu słowu uczciwość: uczciwość, która jest wyrazem ładu serca, uczciwość w słowie i czynie, uczciwość w rodzinie i stosunkach sąsiedzkich, w zakładzie pracy i w ministerstwie, w rzemiośle i handlu, uczciwość po prostu w życiu.

[29.01.2022]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

Osoba ludzka jest ważniejsza niż rzeczy, a dusza jest ważniejsza niż ciało, toteż nigdy i nikomu nie wolno dążyć do dóbr materialnych z pogwałceniem prawa moralnego, z pogwałceniem praw drugiego człowieka.

[22.01.2022] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

Ale zarazem nigdy nie zapominajmy o tym, bracia i siostry, że pieniądz, bogactwo i różne wygody tego świata przemijają, a zatem nie mogą być naszym celem ostatecznym.

[15.01.2022]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

Chrystus mówi: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł”? (Mt 16,26)

[8.01.2022]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

Pożądanie „rzeczy” opanowuje tak serce ludzkie, że nie ma w nim już niejako miejsca na dobra wyższe, duchowe.

[1.01.2022]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

W przykazaniu „Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest” (podobnie jak w przykazaniu poprzednim) dotykamy bowiem wnętrza ludzkiego. „Pożądanie” jest tym, czym żyje ludzkie serce.

[25.12.2021]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „OSIR” w Płocku, 07.06.1991.

Nie dać się też uwikłać całej tej cywilizacji pożądania i użycia, która panoszy się wśród nas, korzystając z różnych środków przekazu i uwodzenia.

[18.12.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Kruszynie k/Włocławka, 07.06.1991.

Idąc za przykazaniami Dekalogu, które wytyczają program mojego pielgrzymowania przez Polskę tym razem, należy tutaj przywołać na pamięć przykazanie dziewiąte: „Nie pożądaj żony bliźniego twego”. Nie tylko „nie cudzołóż”, ale też „nie pożądaj”.

[11.12.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Kruszynie k/Włocławka, 07.06.1991.

„Prawda was wyzwoli” – powiedział Chrystus (J 8, 32). Tak – „prawda was wyzwoli”. To jest dopowiedzenie ósmego przykazania.

[4.12.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

A jeżeli czytamy Ewangelię, jeżeli ją wciąż czytamy i wciąż nad nią myślimy, to uświadamiamy sobie, że ta sprawa między prawdą a kłamstwem, między świadectwem prawdy, świadkami prawdy a ojcem kłamstwa, jest jakąś sprawą pierworodną i podstawową.

[27.11.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Istnieje wreszcie oszczerstwo, to znaczy: mówi się o człowieku drugim źle i nieprawdę. To jest szczególna postać niszczenia prawdy, szczególna postać przekraczania tego przykazania, które zobowiązuje do dawania świadectwa.

[20.11.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Przecież wiemy, że istnieje chociażby taka zwyczajna, potoczna obmowa. Niby mówi się prawdę, ale się szkodzi drugiemu człowiekowi.

[13.11.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Trzeba przywrócić niezastąpione niczym miejsce cnocie prawdomówności. Trzeba, by ona kształtowała życie rodzin, środowisk, społeczeństwa, środków przekazu, kultury, polityki i ekonomii.

[6.11.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Przez wiele lat doświadczaliśmy w wymiarze społecznym, że publicznie nie mówiono prawdy – i nie dopuszczano do jej mówienia. Istnieje przeto wielka potrzeba odkłamania naszego życia w różnych zakresach.

[30.10.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Prawda jest dobrem, a kłamstwo, fałsz, zakłamanie jest złem. Doświadczamy tego w różnych wymiarach i w różnych układach.

[23.10.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Ósme przykazanie Dekalogu w szczególny sposób wiąże się z prawdą, która obowiązuje człowieka w obcowaniu z innymi ludźmi i w całym życiu społecznym: „Nie mów fałszywego świadectwa”.

[16.10.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przy stadionie „Stomilu” w Olsztynie, 06.06.1991.

Musimy się uczyć tworzyć sprawiedliwe społeczeństwo przy założeniu wolnego rynku. To wszystko jest powiązane z tym jednym, prostym przykazaniem: „nie kradnij”.

[9.10.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Białymstoku, 05.06.1991.

„Nie kradnij” to znaczy nie nadużywaj tej swojej władzy nad własnością, nie nadużywaj tak, że inni stają się przez to nędzarzami, i to też jest prawdą, i my tę prawdę przypominamy również na Zachodzie.

[2.10.2021]  Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Białymstoku, 05.06.1991.

Obyśmy tylko w swoich dążeniach do ukształtowania nowej gospodarki, nowych układów ekonomicznych nie próbowali iść drogami na skróty, z pominięciem drogowskazów moralnych. „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?” (Mt 16,26).

[25.09.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Białymstoku, 05.06.1991.

Kiedy słyszymy: „nie kradnij”, to rozumiemy, że jest rzeczą moralnie złą przywłaszczać sobie cudzą własność. Ta prosta oczywistość Dekalogu wypisana jest zarazem w świadomości moralnej, czyli w sumieniu człowieka.

[18.09.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Białymstoku, 05.06.1991.

Moralność jest miarą właściwą człowieczeństwa. W niej i przez nią człowiek realizuje siebie, gdy czyni dobrze; gdy postępuje źle, niszczy ład mądrości w sobie samym, a także w międzyludzkim i społecznym zasięgu swego bytowania.

[11.09.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Białymstoku, 05.06.1991.

Oby całe nasze społeczeństwo uwolniło się od tego złudzenia wolności, wolnej miłości, którą usiłuje się przesłonić rzeczywistość cudzołóstwa i rozwiązłości.

[4.09.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przed kościołem Miłosierdzia Bożego w Łomży, 04.06.1991.

Czy małżonkowie pracują nad pogłębieniem swojej małżeńskiej jedności – pomimo całego trudu, a także obiektywnych trudności, jakie niesie z sobą życie, pomimo różnych ułomności, jakimi oboje są obciążeni?

[28.08.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przed kościołem Miłosierdzia Bożego w Łomży, 04.06.1991.

Czy pamiętamy o tym, że każdy człowiek jest osobą i że nie wolno drugiego człowieka sprowadzać do roli przedmiotu, który można z pożądliwością oglądać lub którego się po prostu używa?

[21.08.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przed kościołem Miłosierdzia Bożego w Łomży, 04.06.1991.

Co się stało z przykazaniem: „nie cudzołóż”? W naszym polskim życiu?

[14.08.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przed kościołem Miłosierdzia Bożego w Łomży, 04.06.1991.

Niech każdy z nas zapyta siebie: jaką jestem glebą? Co dzieje się z ziarnem Bożej prawdy w moim życiu?

[7.08.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na placu przed kościołem Miłosierdzia Bożego w Łomży, 04.06.1991.

Budujmy wspólna przyszłość Naszej Ojczyzny wedle prawa Bożego, wedle tej odwiecznej Mądrości, która się nie przedawnia w żadnej epoce, wedle Chrystusowej Ewangelii.

[31.07.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Poniósł śmierć na krzyżu Syn Boży, aby w sposób najbardziej radykalny została potwierdzona moc przykazania „nie zabijaj”.

[24.07.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

„Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości”. Te słowa powiedział Chrystus i te słowa poniósł z sobą na krzyż.

[17.07.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Musimy zwiększyć równocześnie naszą społeczną troskę nie tylko o dziecko poczęte, ale również o jego rodziców, zwłaszcza o jego matkę – jeśli pojawienie się dziecka stawia ich wobec kłopotów i trudności ponad jej siły, przynajmniej tak myślą.

[10.07.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Zauważmy jeszcze, że przykazanie: „nie zabijaj” zawiera w sobie nie tylko zakaz. Nie zabijaj, ale raczej chroń życie, chroń zdrowie i szanuj godność ludzką każdego człowieka, niezależnie od jego rasy czy religii, od poziomu inteligencji, stopnia świadomości czy wieku, zdrowia czy choroby.

[3.07.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Czy jest taka ludzka instancja, czy jest taki parlament, który ma prawo zalegalizować zabójstwo niewinnej i bezbronnej ludzkiej istoty?

[26.06.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Do tego cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulęgając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą.

[19.06.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Na miejsce Bożego: „nie zabijaj” postawiono ludzkie: „wolno zabijać”, a nawet: „trzeba zabijać”.

[12.06.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Wśród tych zbrodni szczególnie wstrząsające pozostają systematyczne zabójstwa całych narodów – przede wszystkim Żydów czy też grup ludnościowych, jak Cyganie – tylko z motywów przynależności do tego narodu czy też rasy.

[5.06.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

W samym centrum tego porządku leży przykazanie „nie zabijaj” – zakaz stanowczy i absolutny, który równocześnie afirmuje prawo każdego człowieka do życia: od pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Prawo to w sposób szczególny bierze w obronę ludzi niewinnych i bezbronnych.

[29.05.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Na szlaku mojej pielgrzymki po Polsce towarzyszy mi Dekalog: dziesięć Bożych słów wypowiedzianych z mocą na Synaju, potwierdzonych przez Chrystusa w Kazaniu na górze w kontekście ośmiu błogosławieństw. Zrąb ludzkiej moralności zadany człowiekowi przez Stwórcę.

[22.05.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Podczas dzisiejszych odwiedzin zatrzymałem się przy kamieniu-pomniku z napisem „Pamięci ludzi skrzywdzonych w związku z robotniczym protestem roku 1976”. To czasy bliskie, które Radom i cała Polska głęboko zapisały w swej pamięci.

[15.05.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku wojskowym w Radomiu, 04.06.1991.

Ziemia polska naznaczona jest w sposób szczególny obecnością Matki Chrystusa. Ona jest pierwszą wśród pełniących wolę Ojca – właśnie jako Matka Syna Bożego.

[8.05.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Trzeba najpierw zmienić stosunek do dziecka poczętego. Nawet jeśli pojawiło się ono nieoczekiwanie – mówi się tak: „nieoczekiwanie” – nigdy nie jest intruzem ani agresorem. Jest osobą ludzką...

[1.05.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Wiemy z rodzimego doświadczenia, zwłaszcza z doświadczenia minionego okresu, że to zło pierworodne, które drzemie w duszy każdego człowieka, a które u podstaw łączy się z odrzuceniem Bożego Ojcostwa – szczególnie często, szczególnie łatwo daje o sobie znać poprzez naruszenie ładu moralnego małżeństwa i rodziny.

[24.04.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Jezus z Nazaretu, Syn Człowieczy, narodzony z Maryi Dziewicy, przyszedł objawić ludzkości Ojcostwo Boga.

[17.04.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Przykazanie zobowiązujące człowieka do czci rodziców, ojca i matki, zabezpiecza podstawowe dobro ludzkiej wspólnoty. Rodzina bowiem znajduje się u podstaw wszystkich ludzkich wspólnot, wszystkich społeczności i społeczeństw.

[10.04.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Nowe Przymierze łączy się ze Starym na gruncie tego przykazania, które uwydatnia świętość rodziny oraz odpowiadającej jej powinności: „Czcij ojca twego i matkę twoją”.

[3.04.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na lotnisku w Masłowie k/Kielc, 03.06.1991.

Dzisiaj, kiedy część katolików zaczyna zaniedbywać coniedzielną Mszę świętą, trzeba nam sobie przypomnieć szczególnie o tajemnicy tej Bożej miłości, jaką zostaliśmy obdarzeni w Chrystusie i która się uobecnia na Jego ołtarzu.

[27.03.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

Dlatego niedziela, dzień Jego zmartwychwstania, jest dla nas, którzy uwierzyliśmy w Chrystusa, dniem szczególnie świętym.

[20.03.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

Potrzeba wiele wzajemnej życzliwości i dobrej woli, ażeby się dopracować takich form obecności tego, co święte w życiu społecznym i państwowym, które nikogo nie będą raniły i nikogo nie uczynią obcym we własnej ojczyźnie, a tego niestety doświadczaliśmy przez kilkadziesiąt ostatnich lat. Doświadczaliśmy tego wielkiego, katolickiego getta, getta na miarę narodu.

[13.03.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

Ale postulat, ażeby do życia społecznego i państwowego w żaden sposób nie dopuszczać wymiaru świętości, jest postulatem ateizowania państwa i życia społecznego i niewiele ma wspólnego ze światopoglądową neutralnością.

[6.03.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

Dlatego postulat neutralności światopoglądowej jest słuszny głównie w tym zakresie, że państwo powinno chronić wolność sumienia i wyznania wszystkich swoich obywateli, niezależnie od tego, jaką religię lub światopogląd oni wyznają.

[27.02.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

Kiedy Bóg mówi: „pamiętaj, abyś dzień święty świecił”, słowo Jego nie tylko dotyczy jednego dnia w tygodniu. Dotyczy ono całego charakteru naszego życia.

[21.02.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

„Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane” (Mt 6,31-33). Czy jednak nie zostaliśmy zdominowani przez to, co jest – mimo wszystko mniej ważne?

[14.02.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. na stadionie sportowym w Lubaczowie, 03 czerwca 1991.

O takim domu mówi Chrystus: „Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony” (Mt 7,25).

[7.02.2021] Homilia w czasie mszy św. beatyfikacyjnej biskupa Sebastiana Józefa Pelczara. Rzeszów, 2 czerwca 1991.

Oto Dekalog: dziesięć słów. Od tych dziesięciu prostych słów zależy przyszłość człowieka i społeczeństw.

[31.01.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. przy kościele św. Ducha w Koszalinie, 01.06.1991.

Bez Boga pozostają ruiny ludzkiej moralności.

[24.01.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. przy kościele św. Ducha w Koszalinie, 01.06.1991.

Któż jednak bardziej niż Chrystus – ukrzyżowany i zmartwychwstały – potwierdza moc tamtego pierwszego słowa Dekalogu: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”?

[17.01.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. przy kościele św. Ducha w Koszalinie, 01.06.1991.

Równocześnie ten moralny fundament Przymierza z Bogiem jest dla człowieka, dla jego dobra prawdziwego. Jeśli człowiek burzy ten fundament, szkodzi sobie: burzy ład życia i współżycia ludzkiego w każdym wymiarze.

[10.01.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. przy kościele św. Ducha w Koszalinie, 01.06.1991.

„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”. To pierwsze słowo Dekalogu, pierwsze przykazanie, od którego zależą wszystkie dalsze przykazania.

[3.01.2021] Homilia Jana Pawła II podczas Mszy św. przy kościele św. Ducha w Koszalinie, 01.06.1991.

Dzielimy się z internautami przemyśleniami św. Jana Pawła II. Od niedzieli 3 stycznia 2021 r. będziemy w tym miejscu co tydzień przypominać Jego słowa, które polecamy Waszej refleksji. Wybrał Stanisław Waluś.