Inne biuletyny Dlatego

Nr 8-9 (140-141) 26 sierpnia 2003

   Słuchanie Słowa Bożego
   30. Aby dać medytacji podstawy biblijne i większą głębię, dobrze jest, po zapowiedzi tajemnicy, odczytać odnośny tekst biblijny, który, zależnie od okoliczności, może być krótszy albo dłuższy. Inne słowa nie są bowiem nigdy tak skuteczne, jak Słowo natchnione. Należy go słuchać, mając pewność, że jest to Słowo Boga, wypowiedziane na dzisiaj i "dla mnie".
   Przyjęte w ten sposób, wchodzi ono w różańcową metodologię powtarzania, nie powodując znużenia, jakie wywoływałoby zwykłe powtarzanie informacji dobrze już przyswojonej. Nie chodzi bowiem o przywoływanie na pamięć informacji, ale o to, by pozwolić Bogu "mówić". Przy pewnych uroczystych okazjach wspólnotowych słowo to można odpowiednio objaśnić krótkim komentarzem.
   Milczenie
   31. Słuchanie i medytacja karmią się milczeniem. Stosowne jest, by po zapowiedzeniu tajemnicy i proklamacji Słowa przez odpowiedni czas zatrzymać się i skupić na rozważanej tajemnicy, zanim rozpocznie się modlitwę ustną. Ponowne odkrycie wartości milczenia jest jednym z sekretów praktykowania kontemplacji i medytacji.
   Do ograniczeń społeczeństwa zdominowanego przez technologię i środki masowego przekazu należy również fakt, że milczenie staje się coraz trudniejsze. Tak jak w liturgii zaleca się chwile milczenia, również przy odmawianiu różańca stosowana jest po wysłuchaniu Słowa Bożego krótka pauza, w czasie której duch skupia się na treści określonej tajemnicy.

   Komisja Rewizyjna liczy 5 członków: Jacek Chmieliński, Józef Dziemba, Halina Jaskólska, Henryk Knop i Marianna Muża. Przewodniczącym jest Józef Dziemba, a wiceprzewodniczącym Jacek Chmieliński.

750 lat temu (1253 r.) odeszła do Pana św. Klara.
425 lat temu (7 VII 1578 r.) król Stefan Batory wydał dokument erekcyjny dla Uniwersytetu w Wilnie, dotychczasowego Kolegium jezuickiego.
320. rocznica (12 IX 1683 r.) zwycięstwa króla Jana III Sobieskiego nad armią turecką pod Wiedniem. Król zawiadomił Papieża o zwycięstwie słowami: Vinimus, vidimus et Deus vicit.
260. rocznica (3 VIII 1743 r.) otwarcia w Warszawie Biblioteki Załuskich (pierwszej publicznej biblioteki w Europie).
115. rocznica (1 IX 1888 r.) urodzin Olgi z Drahonowskich Małkowskiej - pierwszej Komendantki Skautek.
105 lat temu (14 VII 1898 r.) w Petersburgu car wydał zarządzenie uznające wszystkich greckokatolickich wyznawców na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim za prawosławnych.
100 lat temu (20 VII 1903 r.) odszedł do Pana Papież Leon XIII.
90 lat temu (4 IX 1913 r.) urodził się w Niedźwiedziach koło Kalisza ks. prof. Michał Poradowski (odszedł do Pana 16 VI 2003 r.).
80 lat temu (1923 r.) urodził się białoruski wieszcz narodowy Wasyl Bykau.
60 lat temu (11 i 12 lipca 1943 r.) nacjonaliści ukraińscy dokonali rzezi tysięcy Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.
60 lat temu (4 VII 1943 r.) hitlerowcy spalili w zamkniętej stodole 43 mieszkańców wsi Bór Kurowski w odwet za przechowywanie Żydów.
60 lat temu (1 VIII 1943 r.) w Nowogródku Niemcy rozstrzelali jedenaście sióstr Nazaretanek.
50 lat temu (31 VII 1953 r.) w Zakopanem zmarł Kornel Makuszyński.
50. rocznica (22 IX 1953 r.) skazania biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka na 12 lat więzienia.
50. rocznica (25 IX 1953 r.) aresztowania Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego, arcybiskupa Warszawy i Gniezna.
45 lat temu (4 VIII 1958 r.) Ministerstwo Oświaty PRL wydało okólnik zabraniający odmawiania modlitwy w szkołach przed i po lekcjach.
45. rocznica (28 IX 1958 r.) przyjęcia sakry biskupiej przez ks. Karola Wojtyłę w katedrze na Wawelu.
35. rocznica (21 VIII 1968 r.) tzw. Praskiej wiosny.
30 lat temu (24 VII 1973 r.) w Krakowie zmarła Stefania z Przybyłów Jung-Mochnacka, działaczka harcerska i polonijna w Związku Polaków w Niemczech.
25. rocznica (28 IX 1978 r.) odejścia do Pana Papieża Jana Pawła I.
20 lat temu (29 VIII 1983 r.) zginął tragicznie Andrzej Szyja – członek katowickiego KIK, wiceprzewodniczący Zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ "Solidarność".
10. rocznica powstania Katolickiej Agencji Informacyjnej.
10. rocznica (6 VIII 1993 r.) Encykliki Veritatis Splendor Ojca Świętego Jana Pawła II -Do wszystkich biskupów Kościoła katolickiego o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła.
10. rocznica (28 VII 1993 r.) podpisania Konkordatu między Polską a Stolicą Apostolską.
5. rocznica (14 IX 1998 r.) Encykliki Fides et Ratio Ojca Świętego Jana Pawła II - Do Biskupów Kościoła katolickiego o relacjach między wiarą a rozumem.

   "... o ile Chruszczow nie dostrzegł Pana Boga w przestrzeni, to Giscard d'Estaing nie dostrzega Go w historii i zabrania wpisać imię Boże w traktacie konstytucyjnym dla Europy." - słowa Prymasa Polski kard. Józefa Glempa w czasie procesji Bożego Ciała w Warszawie 19 VI 2003 r. - podane tego samego dnia przez Radio Watykan w dzienniku o 16.15. Całość homilii zamieścił "Głos" z 28 VI 2003. "Jeśli w Unii chcą pominąć chrześcijańską koncepcję człowieka, to niech nam jasno powiedzą, jaką wizję proponują. Jeżeli są niewierzący, niech się nazwą niewierzący, jeśli są masonami, niech powiedzą, że są masonami, a my mówimy, że chcemy być chrześcijanami i mamy prawo, aby tak się nazywać i według naszej wiary żyć" - Z wypowiedzi Prymasa Polski kard. Józefa Glempa przed rozpoczęciem obrad Episkopatu w Paradyżu 13 VI 2003 r. - "Głos", 21 VI 2003 r.
   W "Naszym Dzienniku" z 13 czerwca 2003 r. (str. 12) ks. Czesław Bartnik w artykule "I co teraz...?" przytoczył "Odę do radości", hymn UE i ją skomentował. Moim zdaniem warto przemyśleć tekst "Ody do radości" i komentarz ks. prof. zw. dr hab. Czesława Bartnika, przy którego nazwisku w Informatorze Nauki Polskiej napisano: "nauki teologiczne; filozofia, historiologia, system personalistyczny, teologia".
   "O, radości, iskro bogów,
kwiecie Elizejskich Pól,
święta na twym świętym progu
staje nasz natchniony chór.
Jasność twoja wszystko zaćmi,
Złączy, co rozdzielił los.
Wszyscy ludzie będą braćmi
tam, gdzie twój przemówi głos.
Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie,
ona w splocie ludzkich rąk,
z niej najlichszy robak czerpie,
w niej największy niebios krąg.
Wstańcie, ludzie, wstańcie wszędzie,
ja nowinę niosę wam:
na gwiaździstym firmamencie
bliska radość błyszczy nam"
(przekład K.I. Gałczyński).
   "Jest to wiersz wczesnego romantyka niemieckiego Fryderyka Schillera, żyjącego w latach 1759-1805. Wiersz jest odą, czyli utworem patetycznym, pieśnią pogańską na cześć idei radości na Olimpie. Radość bez żadnych skrępowań i zasad jest normą życia na Olimpie i darem bogów olimpijskich dla ludzi. Jest ona "kwiatem Elizejskich Pól", a wszak Elizejskie Pola to według mitologii pogańskiej kraina na zachodzie, nad Oceanem Atlantyckim, gdzie panuje wieczna wiosna, gdzie wieje chłodzący zefirek, gdzie nie ma już śmierci, gdzie żyją bohaterowie i gdzie panują niezamącone szczęście i błogostan. Według ody, my wszyscy, ludzie Europy, stajemy chórem jak w dramacie greckim na progu owej krainy radości. "Piejemy" na chwałę Olimpu, oślepieni jasnością zachodu. (...) Dziś ten wiersz jako hymn ma być swego rodzaju manifestem ideowym UE. Dlaczego wybrano takie infantylne i mitologiczne banialuki? Chodziło chyba głównie o to, żeby w hymnie europejskim nie było "iskry" chrześcijańskiej. Czy inżynierowie Europy mogą nam zaoferować jedynie mitologię starogrecką?"

   23 lipca 2003 r. zmarła Żydówka z Drohobycza, doc. dr Dora Kacnelson. W dwustronicowym bardzo interesującym artykule "Kresy Wschodnie. Zaniedbane, poniżone, zdradzone" Grażyny Dziedzińskiej zamieszczonym w "Naszym Dzienniku" z 28-29 grudnia 2002 r. znajduje się następujący fragment:
"Na polskim uniwersytecie wykładali bezpłatnie koledzy pani Dory: prof. Eugeniusz Czaplejewicz, polonista z Warszawy, Zbigniew Łabno, prof. prawa międzynarodowego z Katowic (wysokiej klasy naukowiec, pochodzący ze starego kresowego rodu, podobnie jak jego żona Marta, z domy Świszczowska, której pradziadek, powstaniec z 1868 r., jest pochowany na Łyczakowie), który na własny koszt dojeżdżał do Wilna." Jednostronicowe wspomnienia o laureatce orderu "Polonia Mater Nostra Est" za pomoc Polakom na dawnych polskich Kresach Wschodnich i za próby tworzenia mostów między Polakami a Żydami zostały zamieszczone w "Niedzieli" i w "Tygodniku Solidarność". W "Niedzieli" z 3 VIII 2003 r. (str. 22) pióra Ryszarda Bendera pt. "Prof. Dora Kacnelson wspaniała polska Żydówka nie żyje" i w "Tygodniku Solidarność" z 1 VIII 2003 r. (str. 44) pióra Barbary Sułek-Kowalskiej pt. "Piękna Pani z Drohobycza".

   Dla wielu zaskoczeniem było zawarcie w Holandii przez dwóch homoseksualistów związku partnerskiego, dającego im takie same prawa jak małżonkom. Ustawa zrównująca w prawach z małżeństwami zarejestrowane związki par homoseksualnych weszła w życie w Niemczech 1 sierpnia 2001 r. Pojawił się problem jak nazwać taki związek. Zwolennicy swobód obyczajowych w innych krajach zaczęli używać terminów, które sugerowały równość zarejestrowanych związków partnerskich z małżeństwem. Jak przetłumaczyć wyrażenie określające zarejestrowane związki par homoseksualnych na język polski? Niektóre gazety w Polsce zaczęły pisać o małżeństwie homoseksualistów (stosując lub nie stosując cudzysłów), inne o związku partnerskim homoseksualistów. Ten drugi termin wydaje mi się właściwy.
   Małżeństwo, zgodnie ze znaczeniem tego słowa, zawsze było związkiem mężczyzny i kobiety i nie ma potrzeby rozszerzania jego zakresu znaczeniowego. Słowo małżeństwo jest pochodzenia słowiańskiego; mał – układ, na mał – uroczyście, żena – niewiasta. Łacińskie matrimonium pochodzi od dwóch wyrazów mater - matka i munus - obowiązek. Termin homoseksualizm (homo-szexuálisoknak) został po raz pierwszy użyty przez węgierskiego lekarza K.M. Kertbeny’ego w 1869 r. Wcześniej używano jedynie terminu sodomia i była ona karana. W Europie po raz pierwszy odstąpiono od karania sodomii we Francji w 1791 r.
   Tłumacząc słowo lub wyrażenie obce na język polski, można przetłumaczyć je dosłownie lub wiernie. Na przykład, tłumacząc dosłownie z angielskiego, że ktoś ma butterflies in his stomach usłyszymy, że ktoś ma motyle w brzuchu, podczas gdy w wiernym tłumaczeniu znaczy to, że ktoś ma tremę. Tłumacząc dosłownie użyte w niemieckiej gazecie wyrażenie Homo-Ehe jako małżeństwo homoseksualistów popełnia się podobny błąd, gdyż w naszym kraju, zgodnie z naszą kulturą i tradycją, małżeństwo jest związkiem dwojga osób przeciwnej płci. Zresztą wspomniana na początku ustawa używa terminu Lebenspartnerschaftsgesetz, a więc mówi o partnerstwie. Dlatego, moim zdaniem, należy używać terminu partnerski związek homoseksualistów lub też związek par homoseksualnych.

   Państwa bałtyckie ponad 10 lat zmagają się z problemami związanymi z odzyskaną niepodległością. Muszą wciąż pokonywać pozostałości wieloletniej sowieckiej okupacji zarówno w przestrzeni materialnej, jak i mentalnej. W Muzeum Okupacji w Rydze udokumentowane jest niszczenie Łotwy i jej mieszkańców przez sowieckich i niemieckich okupantów. W Wilnie przy wieży telewizyjnej stoją krzyże upamiętniające uczestników demonstracji zamordowanych w styczniu 1991 r. Szczególnie barbarzyńsko sowieccy okupanci potraktowali obiekty sakralne. Ślady ich niszczycielskiej działalności widoczne są do dzisiaj. Ważnym wydarzeniem było spotkanie w ryskim seminarium z panią Dr. psych., doc. Mara Zilgalve, ze stowarzyszenia Latviešu Katolu Studentu un Akademiku Apvieniba “Dzintars”, mającego podobne cele jak nasz KIK, a zrzeszającego osoby narodowości łotewskiej z wyższym wykształceniem oraz studentów. Nasze kontakty wiążą się z działalnością w Pax Romana i sięgają 1997 roku. Pani Mara przedstawiła program, strukturę i zadania “Dzintars”, a potem długo odpowiadała na liczne pytania.
   Naszymi przewodniczkami były – pani Irena po Wilnie oraz pani Regina po Rydze. Posługę duszpasterską sprawował O. Marcin Mironiuk OMI. Codzienna msza św. była odprawiana w szczególnych miejscach – przed cudownym obliczem Matki Bożej Ostrobramskiej, przy ołtarzu z obrazem “Jezu ufam Tobie” w kościele św. Ducha w Wilnie, w kaplicy OO franciszkanów przy Górze Krzyży, w katedrze ryskiej, katedrze św. Józefa w Lipawie, a na zakończenie pielgrzymki w nowym kościele w Suwałkach p.w. Chrystusa Króla.
   Panoramę Wilna podziwialiśmy z Góry Trzech Krzyży oraz z wieży telewizyjnej – kolację jedliśmy na wysokości 165 m w restauracji “Droga Mleczna” obracającej się w ciągu 50 min. wokół osi wieży. Oprócz nawiedzenia licznych kościołów byliśmy także na Kalwarii, uniwersytecie, w muzeum w domu Adama Mickiewicza, w klasztorze, gdzie żyła św. Faustyna, przed domem, gdzie mieszkał Juliusz Słowacki i oczywiście na cmentarzu na Rossie. Tu, gdzie jest pochowanych wielu wybitnych Polaków, w niesamowitej scenerii wysłuchaliśmy wierszy recytowanych przez poetkę Irenę Bołądź. Oto fragment jej wiersza p.t.
             “Żołnierski cmentarz”
   Smutny to cmentarz, tę Rossę mamy,
   Serce Marszałka tu z żołnierzami,
   Co to za Wilno oni walczyli
   I swoje życie tu zostawili.
      Honorowa warta przy grobie stała
      I swoje życie tutaj oddała,
      Tylko ich krwawe ślady zostały,
      Gdzie te dwie sosny na warcie stały.
   W Wilnie spotkaliśmy ks. Dariusza Stańczyka, kapłana zasłużonego dla Kościoła na Litwie.
   W Trokach zwiedziliśmy zamek, nawiedziliśmy sanktuarium Matki Bożej Trockiej i zobaczyliśmy domy Karaimów oraz ich świątynię – kienesę. Karaimów, uznających tylko Stary Testament, a odrzucających Talmud, sprowadził jako jeńców wojennych Wielki Książę Witold w 1397 r. W restauracji skosztowaliśmy kibiny (karaimskie pierogi z mięsem). Nasza trasa wiodła dalej przez Cytowiany (kościół Matki Bożej Królowej Aniołów przy klasztorze OO bernardynów ufundowanym przez Andrzeja Wołłowicza w 1613 r.), Szydłów (kaplica w miejscu objawień Maryji w 1612 r. oraz cudowny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem), Szawle (największe miasto na Żmudzi, katedra Świętych Piotra i Pawła z 1634 r. Żmudź przyjęła chrześcijaństwo w 1413 r.) oraz Górę Krzyży. Tu, zgodnie z tradycją, uroczyście pozostawiliśmy krzyż od katowickiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Wśród ponad 55.000 krzyży dostrzegliśmy krzyż tarnowskiego KIK. Z miejscem tym walczyli komuniści. W 1961 r. barbarzyńsko zniszczyli około 5.000 krzyży, w 1973 r. buldożerami unicestwili około 400 krzyży. Chciano nawet zatopić to święte miejsce. Szczególny krzyż upamiętnia wizytę Ojca Świętego Jana Pawła II w 1993 r.
   W Rydze msze św. po polsku odprawiane są w kościele Matki Bożej Bolesnej, w pobliżu zamku. Spacerujemy po mieście, oglądamy panoramę miasta z wieży luterańskiego kościoła św. Piotra. W czasie wolnym zamawiamy w restauracji zirni - lokalną potrawę – szary groch polewany boczkiem. Opuszczając to piękne miasto nad Dźwiną jedziemy do Lipawy położonej nad Morzem Bałtyckim. Przekraczamy granicę łotewsko-litewską. Dojeżdżamy do Palangi. W tym litewskim kurorcie zwiedzamy wspaniałe muzeum bursztynów w dawnym pałacu Tyszkiewiczów. Jeszcze krótki postój w Kłajpedzie, spacer po starówce i dojeżdżamy do Kowna położonego w widłach Willi i Niemnu. Po drodze do Katowic zatrzymujemy się w sanktuarium maryjnym w Sejnach, Wigrach oraz Studzienicznej, gdzie przy kaplicy na wyspie stoi pomnik Jana Pawła II. Tę piękną czerwcową pielgrzymkę zorganizowała A.T. “AVE” z Katowic.

   W czasach Chrystusa teren dzisiejszej Tunezji był prowincją rzymską. Chrześcijaństwo dotarło do wszystkich zakątków cesarstwa, również tutaj. Z tej ziemi pochodzą trzej papieże: św. Wiktor (189-198), św. Militiades (311-314) i św. Gelasius (492-496). Tu działał św. Augustyn, biskupem był św. Cyprian. W 203 r. męczeńską śmierć w Kartaginie poniosły św. Felicyta i św. Perpetua. Po upadku cesarstwa tereny północnej Afryki spustoszył najazd ariańskich Wandalów. Wymordowali wielu chrześcijan a ze szczególnym okrucieństwem księży i biskupów. Potem Arabowie sprawili, że chrześcijanie zeszli na margines życia publicznego.
   Zwiedziliśmy liczne pamiątki po tamtych czasach – baptysteria w Sbeitli i Bulla Regia, ruiny kościołów w Dougga i Kartaginie. Odprawiliśmy msze św. w tuniskiej katedrze oraz kościołach w La Goulette i Sousse. Byliśmy w oazach na Saharze, zwiedziliśmy plantację 266.000 palm daktylowych w Tozeur, widzieliśmy fatamorganę a większość naszej grupy wyruszała na wielbłądach, aby podziwiać zachód słońca na pustyni. Odwiedziliśmy domostwo tryglodytów w Matmacie oraz rzymskie koloseum w El Jem. Naszą przewodniczką po Tunezji była pani Maryla, od 30 lat mieszkająca w tym kraju. Tunezję odebraliśmy jako piękny kraj, przyjazny dla turystów.
   Na Sycylii nawiedziliśmy znane sanktuaria: św. Rozalii koło Palermo, Matki Bożej w Tindari, Messynie i Syrakuzach (50-rocznica objawień) oraz św. Antoniego w Milazzo. Widzieliśmy ruiny greckich miast w Segeście, Syrakuzach, Agrigento i Selinunte, barokowe miasta Noto i Ragusę, zabytki w Palermo, Cefalu, Geli i Sciacci.
   Niezapomnianych wrażeń dostarczyła nam wycieczka statkiem na Wyspy Eolskie – byliśmy świadkami wybuchu wulkanu Stromboli. Z niedawnymi i starszymi wylewami lawy zapoznaliśmy się na Etnie, gdzie zeszliśmy na dno krateru Silvestri.
   Organizację naszej lipcowej pielgrzymki powierzyliśmy A.T. “AVE” z Katowic.

   I. Czy regularnie czytam Pismo Święte? Czy nie wstąpiłem do partii, organizacji lub stowarzyszenia, które są przeciwne Bogu, religii lub Kościołowi? Czy w wyborach (...) nie oddawałem swego głosu na ludzi nie kierujących się wartościami chrześcijańskimi (...)?
   II. Czy miłowałem Pana Boga ponad wszystko na świecie i ponad samego siebie (...)?
Czy modliłem się ze skupieniem (...) czy nie wstydziłem się modlić przy obcych (...) ?
   III. Czy w dzień Pański wykonywałem pracę, która nie była niezbędna? Czy nie nadużywałem robienia zakupów w dni świąteczne (...)? Czy zadbałem o rozwój mojego życia duchowego, uczestnicząc w nabożeństwach takich jak: Godzinki, Nieszpory, Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale, Nabożeństwo Majowe, Czerwcowe, Różańcowe?
   IV. Czy kochałem i szanowałem swoich rodziców, (...) rodzeństwo, (...) nauczycieli, (...)? Czy potrafię dać świadectwo prawdzie sprzeciwiając się złym ustawom godzącym w dobro oraz godność człowieka i rodziny? Czy kolaborowałem z wrogami Boga i Ojczyzny (...)? Czy kochałem swoją rodzinę i Kościół, Naród i Ojczyznę (...)?
   V. Czy żywiłem do kogoś nienawiść? Czy odrzuciłem przeprosiny kogoś, kto mnie obraził? Czy będąc np. radnym nie głosowałem za ułatwieniem dostępności alkoholu w sprzedaży? Czy dla wszystkich byłem życzliwy i nikomu nie zazdrościłem (...); czy byłem wyrozumiały i tolerancyjny dla ludzi, choć nie pobłażliwy dla ich grzechów (... )?
   VI i IX. Czy (...) starałem się panować nad namiętnościami ciała (...)? Czy nie zdradziłem swego współmałżonka w myślach (...)? Czy nie korzystałem z programów telewizyjnych, internetowych, (...) które zawierają treści gorszące i pornograficzne?
   VII. Czy nie bogaciłem się kosztem państwa i społeczeństwa (...)? Czy swą działalność gospodarczą prowadziłem zgodnie ze sprawiedliwością społeczną i w ramach porządku moralnego; czy prawa rynku starałem się podporządkować dobru wspólnemu i obiektywnej hierarchii wartości (...)? Czy nie byłem rozrzutny ani skąpy (...)?
   VIII. Czy nikogo nie obmawiałem (...)? Czy nie kłamałem (...)? Czy nie posługiwałem się półprawdą (...)? Czy stosowałem się do ewangelicznej zasady upominania bliźnich (...)?
   X. Czy doskonaliłem swoje sumienie, starając się przylgnąć do Bożych przykazań (...)?

   Rekolekcje odbędą się od 19 do 21 września 2003 r. Rekolekcje będzie prowadził ks. prałat Herbert Hlubek. Koszt 60 zł. Zapisy: Zofia Adamska tel. 7076573 i w lokalu KIK w czasie dyżurów.

   Pielgrzymka odbędzie się 28 września 2003 r. Koszt 30 zł (przejazd, ubezpieczenie). Zgłoszenia: Jan Mikos tel. (032) 254 40 60 - po 20.00.

   Pielgrzymka odbędzie się 12 października 2003 r. Koszt 35 zł (przejazd, ubezpieczenie). Zgłoszenia: Jan Mikos tel. (032) 254 40 60 - po 20.00.

   21 września i 19 października w Katedrze p.w. Chrystusa Króla w Katowicach, godz. 19.00.
 

Składki: Od stycznia 2002 r. składki wynoszą: od osoby pracującej 3 zł miesięcznie, od osoby niepracującej - 1 zł 50 gr, wpisowe - 5 zł.
Konto: Górnośląski Bank Gospodarczy SA I/O Katowice 15601108-4734-2700-11
W każdy ostatni piątek miesiąca podczas dyżuru skarbnik przyjmuje składki członkowskie.
E-mail awini@us.edu.pl
Informacja o Radzie Porozumienia KIK w internecie: http://porozumienie.kik.opoka.org.pl/
Informacje o KIK w internecie: index.html
Dyżury w siedzibie Klubu w Katowicach - Nowy Dom Katechetyczny przy parafii p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach, pl. Ks. Emila Szramka 2, sala 13 II p. we wtorki od godz. 16.30 do 17.30, w piątki od godz. 17.00 do 18.00.
Redagują: Marta Łabno, Stanisław Waluś.
Nakład: 350. Adres do korespondencji: Klub Inteligencji Katolickiej w Katowicach, 40-954 Katowice 2, skr. poczt. 376