W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: "Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami". Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: "Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca".     Łk 1, 26-33

Jubileusz Dzieci - 2 stycznia 2000 r.  Jan Paweł II do dzieci z Polski

    Pozdrawiam dzieci z Polski! Cieszę się bardzo, że przybyłyście do Rzymu, że jesteście obecne tu, na placu św. Piotra, bo w taki sposób dajecie świadectwo, że chcecie iść przez życie z Panem Jezusem. On również chce być zawsze z wami, rozumie wasze pragnienia i czeka na waszą odpowiedź. Drodzy chłopcy i dziewczęta, wy jesteście naszą nadzieją, nadzieją Ojczyzny i Kościoła. Niech miłość Chrystusa rozszerzy się dzięki wam na wasze otoczenie, na wasze rodziny, na cały świat. Polecam was opiece Matki Bożej. Przekażcie moje pozdrowienie również waszym rodzicom, braciom i siostrom, rówieśnikom, nauczycielom, wychowawcom, a także wszystkim dzieciom w Polsce. Nasz Dziennik 3 I 2000, str. 8

Katedra Chrystusa Króla w Katowicach
Bazylika Imienia NMP i św. Bartłomieja Apostoła w Piekarach Śląskich
Bazylika św. Króla Ludwika i Wniebowstąpienia NMP w Katowicach-Panewnikach
Bazylika św. Antoniego w Rybniku
Bazylika Narodzenia NMP w Pszowie
Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Turzy Śląskiej
Kościół św. Marii Magdaleny w Tychach
Kościół św. Mikołaja w Bujakowie

Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach
Kościół Wniebowzięcia NMP w Bytomiu
Kościół św. Anny w Zabrzu
Kościół Wniebowzięcia NMP w Rudach
Kościół Wniebowzięcia NMP w Lubecku
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach
Kościół Wniebowzięcia NMP w Miasteczku Śląskim

    Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzonej już co do winy. Jubileusz jest rokiem łaski, skierowanym na odnowienie wewnętrzne. Warunki uzyskania odpustu w Roku Świętym są następujące:
    Spowiedź sakramentalna - jako prawdziwe nawrócenie serca. Komunia eucharystyczna. Pielgrzymka - przypomnienie, że całe życie chrześcijańskie jest nieustannym pielgrzymowaniem do domu Ojca. Modlitwa w intencjach Ojca Świętego - Wierzę, Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu. Pielgrzymowanie i nawiedzanie jednego z kościołów Roku Jubileuszowego. Dzieła charytatywne - zwłaszcza względem chorych, więźniów, starszych w ich samotności, niepełnosprawnych, dzieci opuszczonych, trudnej młodzieży i wszystkich braci, którzy znajdują się w potrzebie, gdyż Chrystus jest pośród nich (por. Mt 25,31-46).Gość Niedzielny 23 I 2000 r.

... W Roku Jubileuszowym pozostaje także w mocy zasada, że odpust zupełny można uzyskać tylko raz w ciągu dnia. ... wierny, jeżeli spełni konieczne warunki, może otrzymywać albo ofiarowywać dar odpustu zupełnego nawet codziennie, nie przystępując ponownie do spowiedzi. Warto jednak, aby wierni często przyjmowali łaskę sakramentu pokuty, która pozwala iść naprzód drogą nawrócenia i czystości serca. ... chorzy oraz ci wszyscy, którzy z jakiejkolwiek przyczyny nie mogą opuszczać miejsca zamieszkania, ... mogą uzyskać odpust jednocząc się duchowo z wszystkimi, którzy w zwykły sposób spełniają nakazaną praktykę, ofiarowując Bogu swoje modlitwy, cierpienia i bolesne doświadczenia. ... William Wakefield Kard. Baum Penitencjariusz Większy + Luigi de Magistris Regens [Nasz Dziennik 24-26 XII 1999 r. str. 22, Gość Niedzielny 19-26 XII 1999 str. 13.]

    Na czas Wielkiego Jubileuszu Roku Świętego 2000 życzę nowej, radosnej nadziei, której źródłem jest Jezus Chrystus.
    Bardzo leży mi na sercu formacja duchowa inteligencji katolickiej w Katowicach. W tym celu staram się o erygowanie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim. Zachęcam do większej działalności duszpasterskiej w Roku Jubileuszowym.
    Niestety ze względu na celebracje jubileuszowe sakramentu chrztu nie mogę być obecny na waszym spotkaniu opłatkowym.
    Łącząc się duchowo pozdrawiam i błogosławię.

    Nabożeństwo ekumeniczne w katedrze p.w. św. Piotra i Pawła odbyło się 25 stycznia 2000 r. Rozpoczęło się śpiewem kolędy: "Bóg się rodzi". Ks. Konrad Kołodziej proboszcz parafii katedralnej przypomniał ciekawy fakt z historii parafii. Podczas uchwalania wniosku o podziale dotychczasowej parafii Wszystkich Świętych i powołaniu nowej parafii większość obecnych radnych stanowili ewangelicy. Ks. proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Mikołowie przypomniał 3 ważne fakty, jakie miały miejsce: deklarację o usprawiedliwieniu, oddanie kościoła przez siostry wizytki ewangelikom w Siemianowicach i wspólne uznanie chrztu przez Kościół katolicki i kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej (z wyjątkiem Kościoła babtystów). Modlitwa wiernych, wspólne odmówienie Ojcze nasz i zapalenie świecy, znaku obecności Chrystusa dopełniły podniosłą atmosferę. Od płomienia świecy zapalonej przy ołtarzu były zapalane kolejne świece, które zgodnie z wezwaniem ks. biskupa Jana Wieczorka wierni przynieśli z sobą. Radca Zjednoczonych Kościołów Chrystusowych z Sosnowca posłużył się przykładem z rolnictwa. Bóg dał ludziom ziemię, aby ją uprawiali według Jego praw, natomiast ludzie zaczęli budować płoty i wynosić się jeden ponad drugiego, i uważać przez siebie ustanowione reguły za ważniejsze, od tego co Bóg przekazał. Zachęcił, abyśmy patrząc do sąsiada przez płot dostrzegali to, co jest u niego wartościowe i uczyli się dobra, jakie jest u brata. Na koniec ks. biskup Gerard Kusz pobłogosławił nas księgą Pisma Świętego i po śpiewie "Pod Twą obronę Ojcze na niebie" mogliśmy przyjąć Ciało Chrystusa.

    25 stycznia 2000 r. zmarł ks. bp Antoni Adamiuk - emerytowany opolski biskup pomocniczy. W pamięci została mi postać ks. biskupa wygłaszającego homilię podczas dnia wspólnoty Ruchu Światło-Życie w Pławniowicach - homilia nie tylko była bogata treścią ale i wypowiedziana pięknym językiem.
    W pierwszy piątek 4 lutego została odprawiona Msza św. w gliwickiej katedrze w intencji zmarłego. Ks. bp Gerard Kusz przypomniał, że biskup Antoni w tej świątyni głosił kazania w okresie powstawania solidarności i stanu wojennego. Urodził się w 1913 roku w Ameryce, gdzie rodzice pojechali za chlebem, jak napisał w nowelce Henryk Sienkiewicz. W 1939 roku przyjął święcenia kapłańskie i został skierowany do Buska. Jego rodzice zostali wypędzeni na Sybir. Ojciec umarł w Kazachstanie. Po wojnie zamieszkał z matką i siostrą w Głubczycach, gdzie pełnił funkcję dziekana dekanatu głubczyckiego. W 1970 roku został biskupem pomocniczym w Opolu. Doświadczony przez wojnę umiał się dogadać z wypędzonymi, gdyż sam został wypędzony ze Lwowa, które to miasto nieraz wspominał. W posłudze duszpasterskiej biskup Antoni się nie lękał; "co mi mogą zrobić? do więzienia mnie posadzą?" Ks. biskup Kusz zakończył homilię słowami: Panu Bogu dziękujemy, a dla Niego prosimy o niebo, o to, ażeby przy tym Sercu Jezusa, które umiłował, a Ono Jego, mógł trwać na wieki. Amen.

    25 marca bieżącego roku przeżywać będziemy Jubileusz 2000 lat od Poczęcia Jezusa Chrystusa w łonie Najświętszej Maryi Panny.
    25 marca, już od lat, obchodzimy w Polsce Dzień Świętości Życia, poświęcony szczególnej trosce o życie poczętych dzieci wyrażonej poprzez modlitwę, apostolstwo i ofiarę na rzecz obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci.
    W dniu tym organizujemy nabożeństwa, Msze święte, adoracje Najświętszego Sakramentu w intencji obrony życia! Propagujemy Dzieło Duchowej Adopcji Dziecka poczętego.
    Nie zapomnijmy także o organizowaniu w swoim środowisku, najbliższym otoczeniu konkretnej pomocy na rzecz samotnych matek, rodzin wielodzietnych, ludzi potrzebujących.
    Wszystkich obrońców życia zapraszamy na Jasną Górę na tradycyjną pielgrzymkę, która odbędzie się 25 marca br. Rozpocznie się spotkaniem w Auli Papieskiej o godz. 8.45. W programie przewidziano m.in.: Mszę świętą w Kaplicy Cudownego Obrazu i złożenie przyrzeczeń Duchowej Adopcji.
    W nadziei na pielgrzymkowe spotkanie w 2000 lat po Zwiastowaniu:
    O. IGNACY RĘKAWEK - KUSTOSZ JASNOGÓRSKIEGO SANKTUARIUM (DUCHOWA ADOPCJA DZIECKA POCZĘTEGO); DR INŻ. ANTONI ZIĘBA (KRUCJATA MODLITW W OBRONIE POCZĘTYCH DZIECI); HALINA I CZESŁAW CHYTROWIE (DIAKONIA OBRONY ŻYCIA RUCHU DOMOWEGO KOŚCIOŁA); DR PAWEŁ WOSICKI (PREZES POLSKIEJ FEDERACJI RUCHÓW OBRONY ŻYCIA); EWA KOWALEWSKA (FORUM KOBIET POLSKICH)
[AWS 30 I 2000 str. 35, Głos 29 I 2000 str. 8, Wychowawca 2/2000 str. 19, Źródło 23 I 2000 str. 18, Gość Niedzielny 30 I2000 str. 11 (skrót - 47 słów), Niedziela 30 I 2000 str. 26 (skrót - 123 słowa)]

    “Praktyka obchodów jubileuszowych wzbogaciła się w ciągu swych dziejów o pewne znaki, które są świadectwem wiary i wspomagają religijność chrześcijańskiego ludu. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim pielgrzymkę. Znak ten uświadamia nam kondycję człowieka, którego życie często opisuje się jako wędrówkę. Od narodzin do śmierci każdy z nas znajduje się w szczególnej kondycji homo viator.” (Jan Paweł II, Bulla INCARNATIONIS MYSTERIUM)

Pielgrzymka Klubu Inteligencji Katolickiej w Katowicach do USA (California, Arizona, Utah i Nevada), 2 - 21 lipca 1999 r.

    Głównym celem były pierwsze chrześcijańskie misje zakładane w XVIII w. przez Franciszkanów w Kalifornii. Przewodzili im ojcowie – Junipero Serra i Fermin Lasuén. Każdy z nich założył po 9 misji. W sumie przed 1823 r. powsta w Kalifornii łańcuch 21 misji oddalonych od siebie o dzień drogi. Zakonnicy energicznie wzięli się do roboty. Wkrótce tysiące nawróconych Indian zamieszkało na terenie misji. Uczono ich nie tylko nowej wiary, lecz także uprawy roli, sadownictwa, nawadniania pól. Od 1821 r. Kalifornia była prowincją Meksyku, który oderwał się od Hiszpanii. Nastąpiły prześladowania katolików oraz sekularyzacja zakonów, a ich majątki zostały rozdzielone pomiędzy bogate rodziny. W 1848 r. Stany Zjednoczone w wyniku wojny z Meksykiem zajęły obszar 1.370.000 km² obejmujący stany Kalifornia, Arizona, Utah, Newada, Kolorado, część Nowego Meksyku i część stanu Wyoming. Meksyk uznał władzę Stanów Zjednoczonych nad Kalifornią w tym samym roku, a za stracone tereny uzyskał rekompensatę w wysokości 15 mln dolarów. USA zwróciły misje Kościołowi. Z 21 misji do dziś istnieje 20, ale rola ich jest inna. Do niektórych wrócili franciszkanie, kościoły kilku misji są obecnie kościołami parafialnymi, a jeden z nich w Santa Clara jest kościołem uniwersyteckim. Obecnie wszystkie misje objęte są ochroną, jako część dziedzictwa kulturowego USA.

San Diego, Stara Misja                                        Flagstaff, Arizona

Organizatorem pielgrzymki był Antoni Winiarski, a wydatną pomoc okazał Janusz Drzymała z Kanady. Przejechaliśmy 3.800 mil (6.100 km) autokarem wynajętym w White Eagle Tour & Travel ( http://www.whiteeagletour.com ): Los Angeles CA - Santa Monica CA - Flagstaff AZ - Krater Meteorytowy - Painted Desert (Malowana Pustynia) - Petrified Forest NP (Skamieniały Las) - Grand Canyon NP (Wielki Kanion Kolorado) - Mt. Agassia (3.764 m n.p.m.) - Red Rocks SP (Czerwone Skały) - Kaplica św. Krzyża - Sedona AZ - Zapora Hoover'a - Las Vegas - Bryce Canyon NP - Zion NP - Death Valley NP (Dolina Śmierci – 86 m p.p.m.) - Mamooth Lake CA - Mono Lake (Jez. Mono) - Przełęcz Tioga - Yosemite NP - Merced CA - Moaning Cavern (Jęcząca Grota) - Sequoia NP - Kings Canyon NP - San Francisco CA (Mission Dolores) - Mission San Jose - Mission Santa Clara - Monterey CA - Carmel CA - Salinas CA - Mission Miguel Arcangel - Mission San Luis Obispo - Mission Santa Ines - Solvang CA - Mission Santa Barbara - Mission San Juan Capistrano - San Diego CA (Old Mission) - Tijuana (Meksyk, Baja California) - Yerba Linda CA - Los Angeles CA.

Skróty: AZ = Arizona, CA = California, NV = Nevada, UT = Utah; NP = Park Narodowy, SP = Park Stanowy.

    Pielgrzymowaliśmy przez Arta Terme, Padwę, Weronę, Peschiera del Garda (Sanktuarium Maryjne - Madonna del Frassino), Sienę do Rzymu. Wracając zatrzymaliśmy się w Asyżu, San Marino oraz Kahlenbergu (Wiedeń). Wielkim przeżyciem było "Te Deum z Papieżem" w Bazylice św. Piotra oraz powitanie wraz z Ojcem Święym Nowego Roku 2000 na Placu św. Piotra. W naszej pamięci pozostanie msza św. w katakumbach Domicelli. Był nawet czas na zabawę noworoczną. Organizatorem była AT AVE w Katowicach, a opiekę duchową sprawował ks. Józef Kozyra.

    Ziemia Święta powitała nas słońcem i wiosenną pogodą. Ale po paru dniach niebo zaciągnęło się chmurami i zaczął padać śnieg. Zobaczyliśmy widok niezmiernie rzadki – Jerozolimę i Betlejem w białej szacie. Dla miejscowych była to katastrofa – zamknięte szkoły, przedszkola, sklepy. Wojsko rozwoziło chleb i mleko. Na pielgrzymim szlaku nawiedzamy Nazaret. Poniżej Bazyliki Zwiastowania chrześcijanie chcieli zbudować parking. Podczas prac natknięto się na ruiny. Ktoś orzekł, że to mógł być meczet. Muzułmanie rozpoczęli starania o budowę nowego meczetu, który zasłoniłby Bazylikę. Dostali pozwolenie, ale na szczęście, dzięki protestom opinii światowej, pozwolenie cofnięto. Sprawa nie jest zakończona, na tym placu wyznawcy Allacha dalej biją pokłony. Potem modlimy się na Górze Tabor (588 m n.p.m.), Górze Błogosławieństw (60 m p.p.m.), w Sanktuarium Rozmnożenia Chleba, w kościele Prymatu i Kafarnaum. Oglądamy źródła Jordanu w Cezarei Filipowej. Nad Jordanem odnawiamy przyrzeczenia chrztu świętego. Łodzią Piotrową płyniemy po Jeziorze Genezaret (212 m p.p.m.) do Tyberiady. Kolejne odnowienie przyrzeczeń, tym razem małżeńskich, w Kanie Galilejskiej - wzruszająca chwila - ks. Roman wiąże stułą ręce małżonków. Msza św. w Sanktuarium “Stella Maris” na górze Karmel. Tu przebywał prorok Eliasz. W Cezarei Nadmorskiej oglądamy nikłe ślady wielkiej ongiś potęgi. Miasto miało zachwycić cały ówczesny świat. Dziś spod ziemi wyzierają kikuty kolumn.

    Wreszcie przez Jafę i Emaus docieramy do Jerozolimy. Miasto zaskakuje nas śnieżycą. Brniemy przez ulice pokryte śniegową mazią odprawiając Drogę Krzyżową. Jest pusto i cicho. Kto nie musi, nie wychodzi z domu. Prawie wszystkie sklepy zamknięte. Odwiedzamy miejsca znane dotychczas z kart Biblii - stoją tam zwykle kościoły, a pieczę nad nimi mają franciszkanie. Zatrzymujemy się przy kościołach Pater Noster, Dominus Flevit (Pan Zapłakał), Agonii Chrystusa, św. Piotra "in Galicantu" (“tam, gdzie piał kogut”), Zaśnięcia Matki Bożej, Wniebowzięcia NMP, ...

    Podziwiamy wspaniały widok na miasto z Góry Oliwnej (818 m n.p.m.). Stąd Chrystus wstąpił do nieba - skała w tym miejscu przykryta jest małym meczetem. Również Wieczernik jest pod opieką muzułmanów. Nawarstwienie si ę kultur, tradycji, dramatycznych wydarzeń. Klamra wydarzeń spina Śianę Płaczu - symbol świetności Narodu Wybranego i stojącą przed Knesetem Menorę - dar Parlamentu Brytyjskiego. Jedziemy do Ein Kerem - tu Maryja spotkała się ze św. Elżbietą, tu mieszkał Zachariasz, tu urodził się św. Jan Chrzciciel. Betlejem (777 m n.p.m.) - obok Groty Narodzenia jest grota, w której św. Hieronim przez 11 lat tłumaczył Pismo Św. (Wulgata). W deszczu idziemy do Groty Mlecznej i Groty Pasterzy. Odwiedzamy Betanię, gdzie Chrystus wskrzesił Łazarza. I dalej na południe: Qumran, Masada, kąpiel w Morzu Martwym (395 m p.p.m.), Eilat. Wjeżdżamy do Egiptu. Po oblodzonych stopniach wspinamy się na Górę Mojżesza (Horeb - 2285 m n.p.m.) na Synaju. Oglądamy wspaniałe ikony w klasztorze św. Katarzyny. Wracając do Tel Avivu zatrzymujemy się na krawędzi krateru Machtesz Ramon. Pełni wrażeń odlatujemy do Warszawy. Organizatorem pielgrzymki była AT “AVE” z Katowic (ave@mas.com.pl), a po biblijnych szlakach prowadził nas ks. Roman Buchta. Wiele ciekawego dowiedzieliśmy się od pilotki izraelskiej - pani Esther Moos.

    24 - 26 III, 7 - 9 IV, 28 IV - 3 V, 24 - 29 V.
    Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus, Czerrna 196, 32-063 Krzeszowice 3, tel. (012) 282-12-45 lub 282-65-41

    10 - 12 marca 2000 r. Początek o godz. 18.00. Zgłoszenia w siedzibie KIK oraz telefonicznie do Zofii Adamskiej 7076573.

    12 - 14 marca 2000 r. Głosi ks. Roman Kempny. Kościół p.w. św. Kazimierza (garnizonowy) w Katowicach. Początek w niedzielę o godz. 19.30, natomiast w poniedziałek i wtorek o 17.30. W czasie Mszy św. krótka homilia i nauka rekolekcyjna po Mszy św.

    Wystarczy uważnie przeczytać tzw. "małą apokalipsę" św. Marka (por. Mk 13). Ewangelista Łukasz zanotował przejmujące są Jezusa: "Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?" (Łk 18,8.
    Aluzja do ludzkiej wolności jest w tych słowach wyraźna. Jeżeli jest to wolność rzeczywista, może wybierać zło, wyrządzać krzywdę, nieść zniszczenie i zagładę. Wyzwolenie, o którym mówi Ewangelia, nie oznacza automatycznego zniszczenia zła. Będzie ono istnieć w świecie aż do końca dziejów. Wyzwalająca siła zbawienia wprowadzona w świat przez Chrystusa jest nową energią uzdrawiającą i przeobrażającą. Energia ta wyzwala, uzdrawia i przeobraża jednak tylko tych, którzy ją przyjmują w swoje życie.
    Dzieje świata są dziejami ludzkiej wolności. Dlatego właśnie zawodne są hipotezy futurologów. Chrześcijaństwo przyszłości nie daje się dokładnie zaprogramować.
    Zgłoszone powyżej zastrzeżenia nie zwalniają nas jednak od wielkiego intelektualnego wysiłku, wzmocnionego duchem wiary, by w odniesieniu do Kościoła i jego przyszłości starać się odczytywać współczesne wyzwania jako swoiste znaki czasu domagające się adekwatnych odpowiedzi. Ta myśl przyświeca naszej refleksji.

    Pascha Chrystusa to nie tylko największe święto liturgiczne, ale również sam rdzeń wiary i nadziei chrześcijańskiej. Dramat Krzyża jest dramatem ludzkiej wolności. Wolność ludzi ukrzyżowała Chrystusa. Zmartwychwstanie to zwycięstwo życia nad śmiercią, dobra nad złem, miłości nad nienawiścią, światła nad ciemnością, nadziei nad rozpaczą i zwątpieniem. Największy kryzys w ludzkich dziejach znalazł swoje boskie i szczęśliwe rozwiązanie.
    Wolność ludzi została uszanowana, ale zwycięski okazał się Bóg. Dzieje wolności noszą na sobie znamię tragizmu. Bóg przezwycięża zło, nie cofając się nawet przed tajemnicą Krzyża - po to jedynie, by pociągnąć stworzoną wolność od wewnątrz i przeobrazić. Kościół głosi Paschę Pana po to, aby człowiek mógł duchowo zmartwychwstać i odnaleźć siebie w tajemnicy Chrystusa. (cdn. w następnym numerze)

    Nasi byli "sojusznicy" i rzekomi "przyjaciele" z Zachodu nie pospieszyli ze szczerą, autentyczną, bezinteresowną pomocą w odbudowie naszego kraju. Przeciwnie - mimo najwyższych rachunków, jakie już zapłaciliśmy serdeczną i jakże obficie przelaną polską krwią, spustoszeniem moralnym Narodu po totalitarnych rządach i ruiną gospodarczą państwa - każą nam dziś spłacać długi i lichwiarskie procenty z tytułu zaciągniętych pożyczek przez komunistyczne rządy, a wszelką tzw. pomoc obwarowują wymogami nie do spełnienia. Bo idzie przecież nie o dźwignięcie Polski, lecz o jej podporządkowanie interesom państw Zachodu i światowej finansjery.

    DRODZY RODACY!
    Toczy się zażarta walka, jawna i ukryta, o podporządkowanie naszego kraju obcym interesom. Przerażające są natrętne pytania: czyje są banki, instytucje ubezpieczeniowe, telewizja, prasa itd., a nawet - czyj jest rząd i komu służy. Jest poważnie zagrożony byt naszego Narodu i Państwa. Czas bić na alarm!
    Nasz wielki Rodak, Ojciec Święty Jan Paweł II na historycznym spotkaniu w Rzymie w 1996 r. z rektorami polskich uniwersytetów wypowiedział pamiętne słowa, że Polska znajduje się "na bardzo ważnym wirażu dziejów". Tymczasem, niestety, ogromna większość Polaków nie zdaje sobie z tego sprawy. Cóż więc mamy czynić w tej sytuacji?
    Posłuchajmy wezwania wielkiego Polaka-patrioty, syna polskiej ziemi, trzykrotnego premiera rządu polskiego - Wincentego Witosa: "Kiedy nie było Polski - dążyć do niej, gdy przyszła pracować dla niej, a gdy była w potrzebie - bronić jej". Polska jest dziś, jak może nigdy przedtem w swych dziejach, w wielkiej potrzebie.
    Dróg wyjścia poszukuje się w złudnej pomocy Zachodu, w zagranicznym kapitale, w wiązaniu się ze strukturami europejskimi itd. Nie dostrzega się natomiast, albo wręcz się pomija rolę człowieka: jego postawę, sposób myślenia i podchodzenia do różnych spraw i do życia w ogóle. Nie zauważa się też, że o powodzeniu każdego przedsięwzięcia w skali społecznej ostatecznie rozstrzyga stopień jego akceptacji przez społeczeństwo i zaangażowanie się ludzi w jego realizację.
    Rządzący dziś Polską działają w oderwaniu od Narodu, ponad Narodem i nie licząc się z wolą Narodu. Dlatego chcąc bronić interesów Narodu i państwa, które jest w wielkiej potrzebie - musimy się jednoczyć, angażować się i zgodnie działać w służbie Polsce 'swych pożytków zapomniawszy'.
    Do takiego działania nawoływał rządzących słynny nadworny kaznodzieja Zygmunta III ks. Piotr Skarga w pięknej Modlitwie za Ojczyznę. Najpierw więc trzeba służyć Ojczyźnie, którą porównał do okrętu i ratować okręt-Ojczyznę, a nie własne tobołki. Przytoczmy jeszcze ważkie słowa naszego wielkiego męża stanu, twórcy polskiej polityki, Romana Dmowskiego, o patriotycznym obowiązku bycia "czynnym obywatelem". Podkreślał on, że "każdy ma obowiązek być czynnym obywatelem, znającym stan spraw politycznych swego kraju i wpływającym na ich bieg w miarę sił swoich".
    Chcąc więc odwrócić niekorzystny bieg spraw dla naszego Narodu i państwa i wprowadzić Polskę na jej historyczny szlak dziejowy - jednoczmy się, anagażujmy się, służmy zgodnie i uczciwie Ojczyźnie "swoich pożytków zapomniawszy". Jest to sprawa najwyższej wagi i konieczność dziejowa, której musi sprostać obecne pokolenie Polaków. To nasz święty i patriotyczny obowiązek i odpowiedzialność wobec minionych i przyszłych pokoleń Polaków, byśmy nie zmarnowali historycznych zdobyczy - dziedzictwa Grunwaldu i Wiktorii Wiedeńskiej, słynnej obrony Jasnej Góry i Cudu nad Wisłą.

    DRODZY RODACY!
    Niezadowolenie i poczucie krzywdy ogarnia coraz liczniejsze grupy społeczne. Grozi to destabilizacją sytuacji kraju. Nie wolno nam do tego dopuścić! Musimy ocalić nasz byt narodowy, naszą suwerenność, tożsamość narodową, język, naszą kulturę i szansę na godne życie dla wszystkich. Czas nagli! Dlatego apelujemy do Was, Drodzy Rodacy, abyśmy się jednoczyli i działali na rzecz jednoczenia Polaków i zgodnego działania w tworzeniu i poparciu jednoczących się politycznych ugrupowań, dla których dobro Narodu i Państwa jest najwyższą - świętą sprawą.
    Podnośmy naszą świadomość stanu spraw Narodu i państwa. Już dziś przygotowujmy się do nadchodzących wyborów prezydenta i parlamentu. Od nas będzie zależeć przyszłość Polski. Zapamiętajmy dobrze cytowane na wstępie słowa Prymasa Tysiąclecia. Zapamiętajmy też słowa Wincentego Witosa, że "Potęgi państwa i jego przyszłości nie zabezpieczy żaden geniusz, uczynić to może tylko cały, świadomy swych praw i obowiązków naród".

    DRODZY RODACY!
    Chcąc posprzątać nasz dom - Polskę, zacznijmy od samych siebie. Zastanówmy się, jak wypełniamy nasze obowiązki wobec Boga, Ojczyzny i Narodu. Trzeba nam przeprowadzić głęboki rachunek sumienia - uświadomić sobie nasze wady i przewinienia i podjąć dzieło odnowy.
    Nie wolno nam nigdy upadać na duchu. Trzeba wierzyć w zwycięstwo Dobra nad złem, Prawdy nad kłamstwem. Módlmy się gorąco za Ojczyznę i działajmy w tym kierunku, "abyśmy byli jedno, podajmy sobie ręce, abyśmy byli razem i jedno mieli serce... Niech się odmieni oblicze tej ziemi, tej ziemi". Dodajmy - naszej, drogiej nam polskiej ziemi. Śpiewajmy częściej z wiarą i nadzieją piękną pieśń "O Maryjo, Ty Polski i świata Królowo! O Maryjo, odmień nasz naród na nowo". Podejmujemy też odpowiednie działania w tym kierunku. U naszej królowej szukajmy natchnienia i wsparcia. Idźmy za wezwaniem polskich biskupów, wskazanym w Odezwie do Narodu w pamiętnych dniach 1920 roku. Biskupi wzywali wówczas Naród do modlitwy i jedności w słowach "Przynaglajmyż modlitwami Najświętszą Panią Naszą, a łącząc się razem w modlitwie, połączmyż się razem we wspólnej obronie zagrożonego Narodu w jedno jakoby bractwo narodowego zjednoczenia pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej". To wezwanie jest w pełni i dziś aktualne. Podejmujmy to wezwanie z wiarą i nadzieją!
    Uznajmy za treść polskiego honoru - żyć pięknie, dążyć ku celom nie tylko osobistym, ale i użytecznym społecznie i stawiać sobie coraz wyższe wymagania, być prawymi ludźmi, miłować Boga i Ojczyznę i być dla niej oparciem. Dbać o jej "dziś i jutro". Wychowujmy w tym duchu naszą młodzież. Przestrzegajmy też pięciu zasad uchwalonych przez Kongres Polonii w Niemczech w 1938 roku. Oto one: jesteśmy Polakami, wiara ojców naszych jest wiarą naszych dzieci, Polak Polakowi bratem, co dzień Polak Narodowi służy, Polska Matką naszą - nie wolno mówić o Matce źle.
    Brońmy naszej tysiącletniej historii, polskiej tradycji, kultury narodowej - podstawowego źródła naszej siły i trwania. Brońmy wiary ojców naszych i Kościoła, jako zawsze naszej ostoi i obrońcy Narodu.
    Pamiętajmy, że ataki na nasz Naród i Państwo, na naszą wiarę i Kościół, tak w świecie i w Polsce, mają swe głębokie podłoże w zaplanowanej walce z Kościołem i z katolicką Polską. Potwierdzają to słowa ks. kardynała Karola Wojtyły, które wypowiedział podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych Ameryki, że: "Stoimy w obliczu największej konfrontacji, jaką kiedykolwiek przeżywała ludzkość... Stoimy w obliczu ostatecznej konfrontacji między Kościołem i anty-Kościołem, Prawdą a anty-Prawdą, Ewangelią a jej zaprzeczeniem".
    Przypomnijmy, że już przed ponad stu laty dostrzegł ten problem Zygmunt Krasiński. Przestrzegał przed nim Naród i dał temu wyraz w słowach:
    "Wytrwaj, o wytrwaj w tym strasznym pochodzie śród dziejów świata, mój Polski Narodzie!
    Bądź męstwem wielki, cierpliwością święty, bądź przed wrogami wolą nieugięty,
    Niechaj ci z serca nie wydrze Ojczyzny, żaden gwałt ziemski, ni ziemska pokusa -
    Nie wierz w podrzuty Pychy ni Wcieklizny, wierz tylko w słowo i w przykład Chrystusa!"

    DRODZY RODACY!
    Stańmy wszyscy jak jeden mąż, do pracy, służby i obrony Ojczyzny! Starajmy się sami sobie pomóc! Pamiętajmy o przestrodze Prymasa Tysiąclecia, że: "Nie należy oczekiwać zbawienia od innych".
    Mamy więc jedną i jedyną drogę, powtórzmy to raz jeszcze: jednoczyć się, angażować się i działać w służbie Bogu, Narodowi i Ojczyźnie - dbać o to, aby nam nikt nie wydarł z serca Ojczyzny - "żaden gwałt ziemski ni ziemska pokusa" i abyśmy nie wierzyli w "podrzuty" Pychy ni Wcieklizny, lecz "tylko w słowo i przykład Chrystusa"!
    Miejmy też zawsze w pamięci w naszych działaniach w służbie Ojczyźnie, słowa i myśli wielkich Polaków. Naśladujmy ich czyny! Starajmy się więc, jak nawoływał wielki Polak - patriota, laureat Nagrody Nobla Henryk Sienkiewicz: "sławić wszystko co polskie, kochać swój naród, czcić jego przeszłość i wierzyć w jego przyszłość". Tak postępując, zabezpieczymy przyszłość Polski, która jak mówił Witos - winna trwać wiecznie.

Składki: Od osoby pracującej 2 zł miesięcznie, od osoby niepracującej - 1 zł, wpisowe 2 zł. Konto: Górnośląski Bank Gospodarczy SA I/O Katowice 15601108-4734-2700-11

Biblioteka klubowa: Czynna w każdy pierwszy i trzeci wtorek miesiąca w godzinach 16-17. Serdecznie zapraszamy.

Informacje o KIK w internecie: http://uranos.cto.us.edu.pl/~awini/kik.html

    Dyżur w siedzibie Klubu w Katowicach (ul. Wita Stwosza 16, Katowice): we wtorek od godz. 16 do 17, w piątek od godz. 17 do 18.
    Redagują: Marta Łabno, Stanisław Waluś. Nakład: 350.
    Adres do korespondencji: Klub Inteligencji Katolickiej w Katowicach, 40-954 Katowice 2, skr. poczt. 376.